خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ: بخش پژوهش‌های رایزنی فرهنگی ایران در آلمان
۶۸ سال از تاسیس روزنامه بیلد در آلمان می‌گذرد و این نشریه حالا به عنوان پرتیراژترین روزنامه آلمان و اروپا شناخته می‌شود. روزنامه‌ای که در دهه ۵۰ میلادی زیر نظر بنگاه انتشاراتی اکسل اشپرینگر تاسیس شد. این روزنامه در دهه‌های اخیر، به محلی برای انتشار نظرات سیاستمداران و احزاب راستگرا تبدیل شده است.
نخستین شماره روزنامه بیلد در ۲۴ ژوئن سال ۱۹۵۲ توسط بنگاه انتشاراتی اکسل اشپرینگر منتشر شد. روزنامه‌ای چهار صفحه‌ای که به قیمت ۱۰ فینیگ توزیع می‌شد و هدف از انتشار آن در ابتدا جلب مخاطب بود. از این رو، صفحات این نشریه با عکس‌های بزرگ و مطالبی کوتاه، درباره واقع مهم جهان، مسابقات مهم ورزشی، داستان، شایعات و طنز بسته می‌شد. در آن زمان، فروشندگان خیابانی، مسئول فروش روزنامه بودند و بیلد با تیراژ ۴۵۵ هزار نسخه، یکی از مهم‌ترین روزنامه‌های آلمان به شمار می‌رفت. در دسامبر سال ۱۹۵۲، مسئولان بیلد توانستند اولین آگهی روزنامه را هم بگیرند و شرایط مالی نشریه را بهبود بخشند. همچنین با گذشت زمان، از تعداد عکس‌های روزنامه کاسته و به حجم مطالب اضافه شد. بدین‌ترتیب، نشریه بیلد، خوانندگان بیشتری پیدا کرد. در سال ۱۹۵۶، تیراژ روزنامه به ۲.۵ میلیون نسخه رسید و اولین شماره بیلد آم زون‌تاگ (نشریه مخصوص روز یکشنبه) نیز منتشر شد. دو سال بعد، تیراژ روزنامه حتی به ۳ میلیون نسخه رسید و بدین‌ترتیب نشریه بیلد به پرتیراژترین روزنامه اروپا بدل شد. از این رو، بنگاه انتشاراتی اکسل اشپرینگر در سال ۱۹۵۹، ساختمانی جدید برای چاپ‌خانه بیلد درنظر گرفت.
خط مشی روزنامه
مسئولان روزنامه بیلد در دهه ۶۰ میلادی تصمیم گرفتند تا محتوای این نشریه را به سلیقه مردم عادی نزدیک‌تر کنند. در نتیجه، بیشتر محتوای روزنامه به ستاره‌های سینما، ورزش و افراد مشهور اختصاص یافت. این در حالی بود که سیاست داخلی آلمان نیز برای مسئولان بنگاه انتشاراتی اکسل اشپرینگر و سردبیران نشریه بیلد مهم بود. مسئولان بیلد از مخالفان سرسخت تقسیم آلمان بودند و در این روزنامه همواره مطالبی علیه کمونیسم و در مخالفت با تقسیم کشور به آلمان شرقی و غربی، منتشر می‌کردند. حتی پس از آنکه آلمان به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد، مسئولان روزنامه بیلد در اقدامی اعتراضی، طرحی گرافیکی در صفحه اول روزنامه منتشر کردند که در آن، دو بخش کشور به وسیله سیم‌های خاردار از هم جدا شده بود.
نشریه بیلد به تدریج جایگاه ویژه‌ای در میان شهروندان عادی آلمان پیدا کرد. سال ۱۹۶۴، سردبیران بیلد موفق شدند بر سیاست آلمان نیز تاثیر بگذارند. در آن سال، وزیر پست و ارتباطات آلمان از افزایش هزینه‌های تلفن خبر داده بود، اما گزارش‌های موثر بیلد باعث شد که دولت وقت از تصمم خود صرف‌نظر کند. به نظر می‌رسید که روزنامه بیلد در میان شهروندان جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده است، اما به یکباره شرایط تغییر کرد. جنبش دانشجویی آلمان در دهه ۶۰ میلادی فعال‌تر شد. این در حالی بود که نشریات اکسل اشپرینگر از جمله بیلد ارتباط خوبی با جنبش‌های دانشجویی نداشتند. سرانجام انتقادات مطبوعات اکسل اشپرینگر از جنبش دانشجویی باعث ناراحتی دانشجویان معترض شد. از اواخر سال ۱۹۶۶، معترضان به روش‌های مختلف، اقدامات نشریات متعلق به اشپرینگر را محکوم کردند. این در حالی بود که سیاستمداران آلمان، در آن زمان از اقدامات بنگاه اشپرینگر اظهار رضایت داشتند.
سال ۱۹۶۴، سردبیران بیلد موفق شدند بر سیاست آلمان نیز تاثیر بگذارند. در آن سال، وزیر پست و ارتباطات آلمان از افزایش هزینه‌های تلفن خبر داده بود، اما گزارش‌های موثر بیلد باعث شد که دولت وقت از تصمم خود صرف‌نظر کنددر سال ۱۹۶۷، جنبش دانشجویی آلمان که خود را اپوزیسیون خارج از پارلمان می‌نامید، خواستار تحریم توزیع و خرید مطبوعات متعلق به اشپرینگر از جمله بیلد شد. کمی بعد، یکی از دانشجویان معترض توسط پلیس مورد اصابت گلوله قرار گرفت و اوضاع وخیم‌تر شد. روزنامه بیلد در گزارش‌های خود، دانشجویان معترض را متجاوز و خرابکار نامید و این حرکت روابط میان اعضای نشریه بیلد و معترضان را خراب‌تر کرد. یکسال پس از آن، جوان ۲۳ سالهای به نام یوزف باخمان که به محافل نئونازی وابسته بود، به یکی از رهبران جنبش دانشجویی آلمان به نام دوچکه شلیک کرد. دوچکه در این سوءقصد به شدت آسیب دید، اما زنده ماند. پس از این سوءقصد، ناآرامی‌های گسترده‌ای در شهرهای برلین، هامبورگ، مونیخ و اسن در گرفت. معترضان، رسانه‌هایی از جمله بیلد را عامل اصلی نفرت‌پراکنی علیه دوچکه و آماده‌سازی فضا برای ترور او می‌دانستند و با کوکتل مولوتف به مرکز رسانه‌ای اشپرینگر در برلین حمله کردند. در این میان، برخی از دانشجویان نیز کمپین تحریم توزیع روزنامه بیلد و سایر نشریات اشپرینگر را به راه انداختند. بحث تا حدی جدی شد که بسیاری از نویسندگان و حتی سیاستمداران چپگرا نیز کمپینی به راه انداختند و کار برای نشریه بیلد و دیگر نشریات اشپرینگر را محکوم کردند. این عوامل باعث شد که تیراژ روزنامه بیلد کاهش یابد. اما این پایان کار بیلد نبود. مسئولان اکسل اشپرینگر با تغییر کادر سردبیری و سیاست‌گذاری جدید توانستند در فاصله نسبتاً کوتاهی، تیراژ این روزنامه را به ۴ میلیون نسخه برسانند.
کمی بعد، سردبیران روزنامه بیلد در مقابل سیاستمداران شوروری، به حمایت از دولت آمریکا پرداختند. در ژوئیه سال ۱۹۶۹، روزنامه بیلد نام خود را برای یک روز به «روزنامه ماه» تغییر داد. این کار به افتخار فرود نیل آرمسترانگ، فضانورد آمریکایی بر روی ماه انجام شد. نیل آرمسترانگ، اولین انسانی بود که بر کره ماه قدم گذاشت و مسئولان روزنامه بیلد معتقد بودند که با این حرکت، آمریکایی‌ها در مسابقه فضایی با اتحاد جماهیر شوروی سابق پیروز شده‌اند. البته حمایت بیلد از ایالات متحده آمریکا به همین‌جا ختم نشد. سردمداران این نشریه، سال‌ها است که در گزارشات مختلف از سیاست‌های آمریکا حمایت می‌کنند. علاوه بر این، در دو دهه اخیر، روزنامه بیلد حامی سیاست‌های اسرائیل و سیاستمداران راستگرا نیز بوده است. حتی بسیاری این روزنامه را به عنوان یاری‌دهنده حزب راستگرای آلترناتیو برای آلمان می‌شناسند. میشائیل اشپرنگ، سردبیر اسبق بیلد در سال ۲۰۱۸، در گفت‌وگو با نشریه تاگس‌اشپیگل گفت: «مسئولان نشریه بیلد سعی می‌کنند تا دولت مرکل را تضعیف کند و مهاجران و پناهجویان را به عنوان عوامل خشونت در جامعه نشان دهد. اما در مقابل زمانی که یک آلمانی به پناهجویی آسیب می‌رساند، این خبر بی‌اهمیت جلوه داده می‌شود. این نشریه به شکل غیررسمی سیاست‌های حزب راستگری آلترناتیو برای آلمان را ترویج و تبلیغ می‌کند.»
نشریه بیلد در حال‌حاضر در سطح فدرال و همچنین به صورت منطقه‌ای (در ۲۵ شهر آلمان) منتشر می‌شود. علاوه بر این، روزنامه بیلد در ۴۴ کشور جهان نیز قابل دسترس است. با این وجود، اهمیت روزافزون اینترنت در زندگی انسان‌ها، مسئولان نشریه بیلد را بر آن داشت تا سایت نشریه بیلد را در سال ۱۹۹۶ پایه‌گذاری کنندحتی برخی از نویسندگان و روزنامه‌نگاران آلمانی نیز معتقدند که روزنامه بیلد از سال ۲۰۱۵ تلاش کرده تا سیاست‌های آنگلا مرکل در برابر پناهجویان را محکوم کند. بررسی گزارش‌های منتشر شده در این نشریه نشان می‌دهد که حتی اخبار مربوط به پناهجویان نیز در این روزنامه تحریف می‌شود.
از سوی دیگر سردبیران نشریاتی مانند اشپیگل معتقدند که نشریه بیلد براساس سلیقه مردم و سیاستمداران آمریکایی و بریتانیایی منتشر می‌شود. از نگاه آنان، این نشریه تنها با چاپ عکس‌هایی از زنان و همچنین انتشار شایعات درباره افراد مشهور توانسته مخاطبانی جذب کند. برخی روزنامه‌نگاران حتی معتقدند که خبرنگاران بیلد با نقض حریم خصوصی افراد مشهور، توانسته‌اند خوانندگان خود را افزایش دهند.
تاسیس بخش آنلاین
پیش‌تر گفته شد، نشریه بیلد در تاریخ انتشار خود، مسیر پرفراز و نشیبی را از سر گذرانده است. حتی تیراژ این روزنامه در سالهای اخیر کاهش یافته است. با این وجود، براساس آمارهایی که در سال ۲۰۱۹ توسط دولت فدرال منتشر شد، این روزنامه با تیراژ بیش از ۲ میلیون نسخه، هنوز هم پرتیراژترین روزنامه آلمان محسوب می‌شود.
نشریه بیلد در حال‌حاضر در سطح فدرال و همچنین به صورت منطقه‌ای (در ۲۵ شهر آلمان) منتشر می‌شود. علاوه بر این، روزنامه بیلد در ۴۴ کشور جهان نیز قابل دسترس است. با این وجود، اهمیت روزافزون اینترنت در زندگی انسان‌ها، مسئولان نشریه بیلد را بر آن داشت تا سایت نشریه بیلد را در سال ۱۹۹۶ پایه‌گذاری کنند. سایت بیلد از ابتدا با استقبال طرفداران این نشریه مواجه شد و هنوز هم پربازدیدترین سایت خبری آلمان به شمار می‌رود. براساس آمارهای منتشر شده، این سایت در سال ۲۰۱۹، بیش از ۲۵ میلیون بازدیدکننده داشته است. جالب است که بدانید؛ تاکنون سایت هیچیک از روزنامه‌های اروپا، این تعداد بازدیدکننده نداشته است.
ضمائم بیلد
سال‌هاست که تیم مدیریتی بیلد سعی دارند مجلات تخصصی و ضمائم خواندنی را در کنار این روزنامه منتشر کنند. در این سال‌ها بیلد ام زون‌تاگ، بیلد زنان، بیلد ورزشی، بیلد هفته، بیلد ماشین، بیلد کامپیوتر، بیلد دوچرخه، بیلد سفر، بیلد حیوانات و… نیز به شمار نشریات بیلد اضافه شده‌اند و به صورت هفته‌نامه، دو هفته‌نامه و ماه‌نامه منتشر می‌شوند.
ثبت دیدگاه