سرباز، بچه مردمه، غریبه، زدن نداره!
05 بهمن 1399 - 22:06
شناسه : 13375
7
سهیل محمودی ادیب و شاعر مشهور و از مجریان برنامه‌های ادبی تلویزیون در سالیان گذشته ، در واکنش به سیلی زدن یکی از نمایندگان مجلس انقلابی! به سرباز راهوار چنین ابراز نظر کرد؛
پ
پ

بنده بارها گفته‌ام؛
وسط خلافهای طهرون، بزرگ شده‌ام.
یکی از قواعد داش‌مشدیهای در برخوردهاشون این بود که زدن آژان نوعی ابهت و شکوه و سربلندی داشت و طرف پای جرمش هم می‌ایستاد و تاوان می‌داد.
اما زدن سرباز، هرگز… غیر ممکن بود.
هیچ گردن‌کلفت و مشدی و داشی به خودش اجازه ‌ی زدن سرباز را نمیداد و معمولا می گفتند:
این بچه‌ی مردمه و غریبه و خدا واسه ننه‌باباش نیگهش داره.

شوفر تاکسیهای طهران هم در تاریکی صبح از سربازی که می‌خواست برود پادگان تا برسد به صبحگاه کرایه نمی‌گرفتند.

اگر در قهوه‌خانه‌ای جمعی یا اتوبوس مسافری، بچه‌های طهران، سربازی را می‌دیدند اول همه سیگار را به او تعارف می کردند.

رسم و قاعده داشت خیلی چیزها…

لعنت بر این روزگار بدون رسم و قاعده و به دور از فتوت و مروت.

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.