فضای مجازی ؛ دستاویزی برای رونمایی از کاندیدای ریاست جمهوری ۱۴۰۰
21 مهر 1399 - 13:41
شناسه : 4393
5

هرروز و هر ساعت در خبرگزاری های دولتی و خصوصی ؛ گروه های تلگرامی و شبکه های اجتماعی با عنوان حامیان کاندیدای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ از سه طیف سیاسی اصولگرا ؛ اصلاح طلب و اعتدالگرها چندین نفر از شخصیت های سیاسی اسبق و فعلی به عنوان کاندیدا در معرض رونمایی و نمایش می گذارند تا […]

نویسنده : جلال الدین سلیمی کارشناس مسایل سیاسی منبع : فرهنگ ایرانیان
پ
پ

هرروز و هر ساعت در خبرگزاری های دولتی و خصوصی ؛ گروه های تلگرامی و شبکه های اجتماعی با عنوان حامیان کاندیدای ریاست
جمهوری ۱۴۰۰ از سه طیف سیاسی اصولگرا ؛ اصلاح طلب و اعتدالگرها چندین نفر از شخصیت های سیاسی اسبق و فعلی به عنوان
کاندیدا در معرض رونمایی و نمایش می گذارند تا واکنش و نظر فعالان سیاسی و مردم را نسبت به آنها نظرسنجی کنند .
قطعا طیف های سیاسی و احزاب مختلف بدنبال معرفی کاندیدای ریاست جمهوری خود هستند تا بتوانند برنده انتخابات ۱۴۰۰ ریاست
جمهوری باشند و از این رو تلاش می کنند تا افرادی را در رسانه های مجازی معرفی و تبلیغ کنند تا منافع حزبی خود را بدست بیاورند
از گوشه و کنار اسامی مختلفی مثل علی لاریجانی ؛ سورنا ستاری ؛ عبدالناصر همتی ؛ رضا اردکانیان ؛ محمود احمدی نژاد ؛ مهرداد
بذرپاش ؛ محسن رضایی ؛ محمد باقر قالیباف ؛ ابراهیم رئیسی ؛ عباسعلی کدخدایی ؛ محسن صفایی فراهانی ؛ سعید محمد ؛
محمد جواد آذر جهرمی ؛ حسین دهقان ؛ محمدرضا عارف ؛ اسحاق جهانگیری ؛امیرحسین قاضی زاده هاشمی عزت اله ضرغامی ؛
عباس آخوندی ؛ علی نیکزاد ؛ سعید جلیلی ؛ علی شمخانی ؛ محمد صادق خرازی ؛ پرویز فتاح ؛ غلامحسین الهام و همچنین دیگر
شخصیت های سیاسی که قصد کاندیداتوری ریاست جمهوری سیزدهم را در ذهن خود می پروانند را می توان نام برد . انتخابات
۱۴۰۰ از این حیث و از جنس انتخاباتی است که مردم نگاه شعاری و وعده ای را قبول ندارند و فقط به دنبال کاندیدای هستند که
بتواند معیشت اقتصادی آنها را حل کند تا از مشکلات آنها کاسته شود و از مخارج سنگینی که دولت فعلی بر دوش آنها گذاشته است
را راحت تر پرداخت کنند . خیلی از کاندیداهای دوره سیزدهم ریاست جمهوری در دولت تدبیر و امید مسئولیت های وزارتخانه ای و
بعضا معاونین رئیس جمهور و سازمان های عریض و طویل دولتی را بر عهده داشتند که متاسفانه نتواستند مطالبات مردمی را پاسخگو
باشند تا بتوانند رضایت عامه جامعه را جلب کنند ولی با این وجود همچنان امید و آرزو و حسرت دارند که در این کارزای بزرگ انتخاباتی
خود را در معرض آرای عمومی قرار دهند تا مردم فرد مورد نظر خود را انتخاب کنند .

اقبال مردمی نسبت به انتخابات ۱۴۰۰
با توجه به انتخابات مجلس یازدهم سال ۹۸ که با مشارکت مردمی ۵۷ / ۴۲ انجام گرفت خیلی نمی توان امیدوار بود که مردم پای
صندوق های رای بیایند . البته باید منتظر ماند و دید که تا آن زمان چه تحولات داخلی و خارجی مهم و مثبتی در ایران و جهان شکل
خواهد گرفت تا انگیزه مردمی که رنج فراوان گرانی های سرسام اور را تحمل می کنند را بیشتر خواهد کرد .
تغییر شرایط ثبت نام کاندیداتوری ریاست جمهوری توسط مجلس یازدهم
با ورود نمایندگان مجلس یازدهم تغییرات مهمی در عرصه کاندیداتوری شکل گرفت از جمله ؛ ۴۵ تا ۷۰ سال سن ؛ مدرک کارشناسی
ارشد و ۸ سال سابقه مدیریت در مناصب عالی سیاسی و توانایی سلامت جسمی و روحی.
سخنگوی شورای نگهبان از رئیس جهمور شدن زنان هم سخن گفت.
خبری که به تازگی از زبان عباسعلی کدخدایی در مورد اینکه شاید رئیس جمهور زن هم داشته باشیم پای بانوان را هم به کارزای
انتخابات ریاست جموری سیزدهم باز کرد . زهرا نژاد بهرام ؛ معصومه ابتکار ؛ شهین مولاوردی ؛ مرضیه دستجردی و الهام امین زاده
از بانوانی هستند که تمایل به کاندیداتوری ریاست جمهوری دارند . زنان هم به نوبه خود توانمندی زیادی در عرصه مدیریت کلان
کشور دارند و باید از این ظرفیت و پتانسیل در سطوح مختلف استفاده کرد .

انتظارات مردم
مردم ایران بدنبال رئیس جمهوری هستند که به درد و دل ها و مشکلات آنها گوش کند و ضمن حفظ اقتدار منطقه ای و بین المللی ایران ، کشور را به شکلی اداره و مدیریت کند تا
از آلام مردم کاسته شود . به نظر می رسد در حال حاضر مهمترین دغدغه مردم ایران ، بیکاری فرزندانشان است که سن آنها به بیش از ۳۰ سال رسیده و همچنان موفق نشدند شغلی را بدست بیاورند . اگر رئیس جمهور آینده
فکری به حال اشتغال بیش از ۶ میلیون جوان ایرانی نکند قطعا در آینده نه چندان دور با یک جمعیت پیر روبرو می شویم که در
برابر فشارهای دشمنان خارجی مجبور به امتیاز دادن در مسایل مختلف به آنها هستیم .
در نتیجه کاندیداهای ریاست جهموری دوره سیزدهم باید طوری برنامه ریزی مدون و دقیق برای حل مشکل بیکاری داشته باشند تا رشد و بالندگی روز افزون در نظام مقدس
جمهوری اسلامی ایران با سرعت زیادی شکل بگیرد تا شاهد پیشرفت های چشمگیر در عرصه های مختلف ادامه داشته باشد.

ثبت دیدگاه

  1. با سلام ، یکی از اشکالات اساسی ثبت اختراعات نخبگان کشور از سال ۱۳۹۲ تا کنون :
    اینجانب نیز در این روند مشکل داوری اختراعات را دارم یعنی زمانی که طرح اینجانب نو و جدید است ولی مراجع و داوران پس از گرفتن هزینه های بالا طرح را تایید نمی کنند و در پاسخ می گویند دوست داریم طرح شما را رد کنیم برو پیش هرکسی که دوست داری بگو این مرجع را قبول ندارم اداره نیز می گوید ما طبق قانون مجبور هستیم طرح شما را رد کنیم . برخی از مراجع نیز می گویند داور متخصص ندارند !
    در این خصوص به کارشناس اداره اختراعات متن زیر را ارسال کردم :
    کارشناس محترم با سلام ، اینجانب به شخصه اعتقادی به روند وارداتی اداره اختراعات که با قانون اساسی کشور در تضاد می باشد ندارم . بر فرض مثال متقاضی پرونده خود را به حداقل ۵۰ مرجع ارسال کند و پرونده ۳ ماه در هر مرجع توقف کند تا یکی از این مراجع داور متخصص داشته باشند و طرح را درست مورد داوری قرار دهند ، این یعنی اتلاف وقت چیزی حدود ۸ سال و پرداخت هزینه چیزی حدود ۳۰ ملیون تومان . در حال حاضر ۱۱ مرجع در پرونده های قبلی اعلام کرده اند داور متخصص ندارند! . اولا بعد از ۸ سال پرونده به چه درد متقاضی می خورد ؟ ، دوم اینکه اگر اینجانب بخواهم ۲۰ اظهارنامه با این روند ثبت کنم یه چیزی حدود ۶۰۰ ملیون باید هزینه کنم ( بنظر شما امکان ثبت اختراع به صورت غیر مستقیم از اینجانب سلب نشده است ؟ ) ، ایا بعد از اینکه سند را دریافت کردم همین دولت این هزینه را می تواند طی فرآیندی به اینجانب برگرداند ( به قول دوستمون خود سند اختراع ۵ کیلو روغن نباتی ارزش داره ؟ ) ، یا قرار است متقاضی در جامعه رها شود ؟ . در اداره شما مردم دو دسته هستند برخی با سرمایه های خود اختراع ثبت می کنند برخی با دارایی های خود. اشخاصی که با دارایی خود اختراع ثبت می کنند مثل اعضا هیات علمی ، اشخاصی که به بدنه آزمایشگاه و پژوهشگاه ها متصل هستند ، این افراد هر هزینه ای بابت اختراع انجام می دهند دولت طی فرآیندی این هزینه را به آن ها برگشت میدهد یا از طریق گرنت دانشگاهی یا از طریق پژوهش تولید . یعنی این وسط فقط پول جابجا می شود و کسی ضرر نمی کند. دسته دوم کسانی هستند که با سرمایه های خود اختراع انجام میدهند مثل افراد که مدارک عالیه دانشگاهی دارند مشغول کار هستند اما به بدنه دولت وصل نیستند ، این افراد تحت هر شرایطی اگر نتوانند اظهارنامه خود را به ثبت برسانند آن ها هم سرمایه خود را از دست داده اند و هم دارایی خود را که همان اختراع می باشد . چون این افراد مجبور هستند نسبت به افراد اول یک مرحله بیشتر برای فرایند ثبت انرژی صرف کنند ، این روند به صورتی طراحی شده که به مرور زمان قشر متوسط جامعه منحل خواهد شد . و جامعه دو قطبی می شود یعنی دو قشر بالا و پایین که در این صورت کاپیتالیسم رخ می دهد و …
    https://www.farsnews.ir/news/13990415000143/
    http://ipm.ssaa.ir/ENQ/List

    پاسخ
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.