انتخابات اخیر در ترکیه و رقابتهای شدید سیاسی در بین احزاب و مردم در این انتخابات نمادی از وضعیت سیاسی اجتماعی این کشور است، شکافهای اجتماعی در ترکیه شاید بیش از ۲۰۰ سال پیش اززمانیکه پادشاهی عثمانی رو به ضعف گذاشت آرام آرام شکل گرفت، این شکاف ها تا آخر دولت عثمانی ادامه داشت و بعد از فروپاشی دولت عثمانی در دولت مدرن و دوره جمهوریت نیز در این کشور این شکاف ها ادامه یافت تا اینکه در دهه ۸۰ و ۹۰ به اوج خود رسید و باعث در گیری‌ها و کودتاهای مکرر در این کشور شد به طوریکه شاهد تشکیل دولتها و ائتلافهای های بسیار ضعیف در ترکیه بودیم و در مدت کوتاهی دولت ها جابجا می شدند.
برآمدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه و ظهور رجب طیب اردوغان که یک شخصیت کاریزماتیک و اقتدار طلب بود دوران جدیدی را در ترکیه ایجاد کرد.
اردوغان با مهارت تمام و شخصیت فوق العاده ای که داشت توانست از اوائل قرن جدید یعنی از سالهای ۲۰۰۲-۲۰۰۳ آرام آرام بر شکاف های اجتماعی در ترکیه سوار شود و با رهبری یک حزب منسجم و قوی یک دولت مقتدر را برای بیش از ۲۰ سال در این کشور حاکم کند . او در دوره های اول حاکمیت خود تلاش کرد نظر همه‌ی گروهها و طبقات اجتماعی وسیاسی را به خود جلب کند و با اتخاذ سیاستها و برنامه های اصلاحی بر شکاف های بین اسلام گرایی و غربگرایی ، شکاف بین ملی گرایی و کردی، شکاف بین علوی ها و سنی ها و … فائق آید. به طوریکه اردوغان و حزب عدالت و توسعه موفق شدند در دهه اول اقتدار خود تا حد زیادی این شکاف ها را پر کنند. و در انتخابات پی در پی به طور مرتب رای اردوغان و حزب او نه تنها تثبیت شد بلکه بیشتر و بیشتر گردید .
اردوغان به هر آنچه می خواست در ترکیه ایجاد کند دست یافت. نظام سیاسی این کشور را از نظام پارلمانی به ریاستی تغییر داد ودر سیاست داخلی و خارجی دست به اقدامات بلند پروازانه و آرمان گرایانه ای زد که مردم ترکیه در دوره جمهوریت در آرزوی آن بودند ناگفته تماند که اصولا فرهنگ ترک ها دو موضوع را می پسندد، اولین موضوع آرمانگرایی و دوم اقبال به شخصیت های کاریزمانیک است که اردوغان هر دوی این ویژگی ها را داشت و باعث شد طبقات مختلف اجتماعی را تا حد زیادی به خود جذب کند.
گر چه اردوغان در تمام انتخابات پیروز میدان بود اما در طول سالیان گذشته شیوه اداره کشور از سوی اردوغان به سمت اقتدارگرایی بسیار شدید پیش رفت به طوری که خیلی ها اورا متهم به دیکتاتوری کردند. این روش اردوغان بسیاری از نزدیکانش را از او دور کرد و افرادی همچون داوود اوغلو و فتح الله کولن و دیگران در جبهه مقابل او قرار گرفتند .
اردوغان و حزب عدالت و توسعه در استمرار اقتدار خود موفق شدند در دهه دوم حکومت خود ائتلافی بین جریان اسلام‌گرا و ملی گر به وجود آورد و این دو جریان حکومت را در دست گرفتند.
با استمرار اقتدار طلبی شدید اردوغان و حزب حاکم مشخص بود که شکافهای اجتماعی و سیاسی در ترکیه دو باره احیا شود به طوریکه حتی در درون دوجریان حاکم یعنی جریان اسلام گرا وملی گرا نیز شکاف و اختلاف ایجاد و احزاب جدید ملی گرای اسلام گرا از درون حزب عدالت و توسعه و نیز حزب ملی گرای حرکت ملی منشعب شدند و در انتخابات اخیر در جبهه مقابل اردوغان و ائتلاف او قرار گرفتند . همچنین اتفاق جدیدی که در انتخابات اخیر رخ داد شکاف جدیدی بود که بین نسل جوان و نسل‌های قبلی ترکیه ترکیه ایجاد شد . ، نسل جوان که در دوران اردوغان بزرگ شده بودند و‌دوره قبل از اردوغان را که کشور با مشکلات بسیار در زمینه های مختلف دست و پا می زد را درک نکرده اند. در حال حاضر این نسل جوان هم مطالبات جدید دارندو هم از سیاست های اقتدار گرایانه اردوغان ناراضی هستند .، گرچه اردوغان و حزبش در دوران حاکمیت خود تلاش کرده آمد یک نسل جوان مسلمان تربیت کنند اما در عمل جمعیت انبوهی از آنها گرایشات جدید داشته و دنبال آزادیهای بیشتر و ارزشهای لیبرالیستی هستند.
این شرایط موجب شد که در انتخابات اخیر در ترکیه آرایش جدیدی شکل بگیرد و شکافهای اجتماعی و سیاسی این کشور بار دیگر با همه ی توان در جریان انتخابات بروز و ظهور پیدا کرد . لذا ما شاهد دو پارگی شدید در تر کیه هستیم از یک سو جریانات مخالف که طیف وسیعی از گرایشات سیاسی و اجتماعی متفاوت را شامل می شود و تنها هدف مشترکشان بیرون راندن اردوغان از صحنه ی اقتدار ترکیه است با تمام توان وارد میدان شده اندو از سوی دیگر اردوغان و حامیان او قرار دارند که تنها راه پیشرفت و تحقق آرمانهای ترکیه را در استمرار حاکمیت اردوغان می دانند .
در این میان جریان اپوزیسیون ترکیه در دوره اول انتخابات موفق شدند نظر بسیاری از محافل داخلی و خارجی از جمله قدرتهای غربی در خارج و بخش وسیعی از جوانان رای اولی در داخل را به خود جلب کنند و پس از سالها برای اولین بار یشتر از ۴۵ درصد آرای مردم را به خود اختصاص دهند.
در عین حال یک نکته قابل توجه در باره این انتخابات وجود دارد و آن اینکه بیش از ۸۸ درصد مردم ترکیه در این انتخابات شرکت کردند یعنی گروهها و طبقات مختلفی که در مقابل هم هستند وارد عرصه انتخابات شده اند و یک تصویر با شکوهی از دموکراسی را به نمایش گذاشته اند . چیزی که در کشور های غربی که مدعی دموکراسی هستند به ندرت اتفاق می افتد
در این تصویر شاهد انتخابات بی نظیر در دنیا می شویم و اتفاقا در یک کشور اسلامی که همیشه از جانب غربیها مورد اتهام است شاهد برگزاری انتخاباتت پرشور و رقابتی، نزدیک و سالم هستیم و در کمتر از یک روز نتایح انتخبات به صورت رسمی اعلام و‌همه گروهها نیز نتیجه را می پذیرند، چنین روندی نشان دهنده این است که برخلاف تبلیغات غرب؛در ترکیه ظرفیت بسیار بزرگی از دموکراسی وجود دارد.
در خصوص پیش بینی دور دوم انتخابات باید بگویم که در دور اول انتخابات به نظر می‌رسد در بک شخص جدیدی بروز میکند که همان سینان اوغان است که ۵/۳ آرا را به خود اختصاص داد ه است و ظاهراً این بدین معنی است که او در دور دوم میتواند تعیین کننده باشد و به هر طرفی که او گرایش داشته باشد احتمالا آن شخص پیروز انتخابات خواهد بود. گفته میشود که وی آذری بوده و شیعه است.
در عین حال ملی گرای تندی است .احتمال اینکه بخشی از آرای سینان اوغان به صندوق اردوغان برود وجود دارد، آنچه که روشن است این است که به طور قطع ۴۹/۵ درصد آرای اردوغان در دوره دوم کم نخواهد داشت و دوباره همان رای دهندگان به وی رای خواهند داد،بنابر این اردوغان به نیم درصد آرا برای پیروز شدن نیاز دازد اما رقیب وی یعنی کمال قلیچدار اوغلو به ۵ درصد آرا نیاز دارد، بنابراین تحلیلم این است که در دور دوم اردوغان رای پبروزی را بدست خواهد آورد، هر چند که باید برای نتیجه نهایی منتظر برگزاری انتخابات دور دوم باشیم.
ثبت دیدگاه