در يكي روزها به اتفاق حميد و مهدي فردعلي نيا و اصغر ميرزاعراقي در كنارزمين خاكي ته جيهون نقل مي كرد ؛بعد از يك بازي ِاستقلال تو امجديه وقتي خسته و كوفته از يك مسابقه ي ِنفس گير به رختكن آمديم ، جعفر مختاريفر پيراهنش را كه خيس عرق بود ،در آورد و گذاشت زيرپاش كه لباس عوض كند، يكهو،اصغر حاجيلو كه شاهد اين صحنه بود ،از جابلند شد و با يك سيلي محكم صورت ِجعفر مختاريفر را نوازش كرد!
وقتي جعفر كه از همه جوانتر و جوياي نام بود ،علت اين كار را پرسيد؟ اصغر گفت؛مي دوني روي چه چيزي پا گذاشتي؟
اين پيراهن ِ استقلال است ،ارزش دارد، يك تاريخ پشت آن است .براي كسب اين پيراهن خيلي ها جان فدا مي كنند و ميليونها طرفدار عشق شان اين پيراهن است . بعد تو آنرا مي گذاري زير پا..؟!
آيا مي داني اين پيراهن برتن چه بزرگاني بوده؟و…
اين چند خط مقدمه را بدين سبب قلمي كردم كه بگويم امروزه و در فوتبال ما صيانت از پيراهن كيلويي چند؟ قداست و ارزش پيراهن يعني چه؟
وقتي كاپيتان ِاستقلال در جريان مسابقه با نساجي آن حركت قبيح را انجام داد و بعد از برد(!) بيشتر بازيكنان اين تيم از نحوه تغذيه و يك پرس غذا در هتل محل اقامت آنهم براي يكشبِ قبل بازي ،ايراد مي گيرند ! معناي اين حرف ها چيست؟ ارزش پيراهن وصيانت از آن در اين ميان چه مفهوم و جايگاهي دارد؟آيا اساسا خريدار دارد؟
آيا اگر امثال حاجيلو در اين تيم حضور مي داشت و همان سيلي و بلكه محكمتر را كه به گوش مختاريفر زد به صورت امثال وريا مي زد! آيا كاپيتان استقلال جرات داشت در مقابل دوربين هاي تلويزيوني بدآموزي را ترويج دهد؟
نه!اشتباه نكنيد.به هيچ عنوان پذيراي خشونت و رفتارهاي آموزشي ازنوع دهه شصت نيستم.
اما در اين فوتبال و اساسا مجموعه سرخابي كه كاپيتان نافرماني مي كند يا در اين برهه از زمان كه خيلي از هموطنان نان شب براي خوردن ندارند (!) بازيكنان بادستمزدهاي ميلياردي از يك وعده غذا اظهارگلايه مي كنند و در آنسوي ميدان بازيكنان در آستانه فينال آسيا پيراهن تيم را حراج مي كنند و دست ِكادر فني رادر پوست گردو مي گذارند و نهايتا دو قورت و نيم شان هم باقيست!
آيا وقت آن نرسيده بجاي كاربرد واژه هاي تغيير نسل و پيش كشيدن مولفه هاي فرهنگي و بازي با كلمات به سراغ امثال حاجيلوهاي دهه شصت رفت تا بلكه از ارزش هاي والاي اين دو تيم صيانت شود ولقمه نان در برابر دستمزدهاي ميلياردي و فوتبال بي كيفيت بهانه نشود؟
گفتني ها زياد است اما حيف كه در سالهاي اخير آنقدرميز هاارزش پيداكرده كه پيراهن براي يك وعده غذا از قيمت افتاده..!
شناسه : 14692
اوايل دهه ٦٠بود.بهتاش فريبا ،بازيكن سابق تيم ملي و استقلال كه يكي از باكلاس ترين فوتباليست هاي تاريخ فوتبال و البته افتخار محله ما محسوب مي شد،بااينكه پاتوقش زمين آسفالت خوش مرتضوي بود ، اما درميلان ته جيحون حال و هواي ديگري داشت .
نویسنده : مجيد سعيدي منبع : فرهنگ ایرانیان
ثبت دیدگاه