اشتباه نکنیم /هر کسی شایستگی ریاست فدراسیون فوتبال را ندارد

اهمیت فدراسیون فوتبال در کشور ما تا به آن اندازه است که خیلی ها جایگاه رییس فدراسیون را به لحاظ اهمیت و دربرگیری و شهرت آن مهمتر از وزیر ورزش و جوانان می دانند و برای همین نیز هست که از مدت ها پیش عده ای برای نشستن بر کرسی صدرات این فدراسیون و تصاحب جایگاههای مدیریتی آن دندان تیز کرده اند تا مدیریت رشته ای را در ورزش ایران عهده دار شوند که در کانون توجه همگان قرار دارد .
اگر در نظر بگیریم که جامعه ورزش و بویژه فوتبال طی این سالها از حضور غیر فوتبالی ها در این رشته کلی نالیده و خون به دل شده اند و متعاقب آن نیز کلی صدمات و آسیب های روحی و مادی نصیب فوتبال و خانواده بزرگ آن شده ، این بار بر جامعه فوتبال است که با حضور خود در میدان و ابراز عقیده شان راجع به معیارهای مدیریتی افراد واجد شرایط ، اجازه ندهند غریبه ها در عرصه انتخابات اسفند ماه جولان دهند .
بی شک کنار کشیدن فوتبالی ها از این عرصه و شانه خالی کردن از مسوولیتی که متوجه آنهاست ، راه را برای منفعت طلبان باز خواهد کرد و از این منظر باید گفت اگر فوتبالی ها کنار بکشند و منفعلانه با موضوع انتخابات فدراسیون فوتبال برخورد کنند ، خیانتی بزرگ به رشته ای خواهند کرد که مدعی اند سالها برای آن دل سوزانده و اجازه نداده اند کورسوی امید نوجوانان و جوانانی که چشم به درخشش و بزرگی در این رشته دوخته اند به خاموشی گراید .
متاسفانه در اساسنامه ای که به تازگی نیز به تصویب مشروط فیفا رسیده تا پس از یک سال نقص بزرگ آن رفع و رجوع شود ، کانون مربیان فوتبال ایران که عصاره و چکیده فوتبال ایران هستند ، در مجمع انتخابات عضویت ندارند تا امثال دکتر بیژن ذوالفقارنسب ، مجید جلالی ، نادر فریاد شیران ، حسین فرکی ، مهرداد حفظی فرد ، بهمن فروتن ، حمید درخشان و دهها و صدها نام بزرگ نادیده گرفته شوند . بی شک این نقیصه بزرگ به هیچوجه برای مجمعی که می خواهد رییس فدراسیون را انتخاب کند قابل قبول نیست .
و باز جای تاسف بیشتر اینکه برای برگزاری این انتخابات و نحوه چیدن ارکان مدیریتی آن از قبل قول و قرارهایی گذاشته شده تا در این رهگذر ، جامعه فوتبال دلزده از اتفاقات روی داده ، دل و دماغ چندانی برای شرکت در این انتخابات نداشته باشد .
موضوعی خطرناک که درست از این بایت است که به جامعه فوتبال و بویژه مربیان و کارشناسان آن هشدار می دهیم که با وجود نادیده گرفته شدن جایگاهشان در مجمع فدراسیون ، حضوری پررنگ در عرصه روشنگری و شفاف شدن معیارها و شاخصه های مدیریتی داشته باشند و بطور مشخص نیز نظر خویش را شفاف راجع به کاندیداهای ریاست فدراسیون فوتبال اعلام کنند . بطور طبیعی اگر چنین اتفاقی بیافتد هر کسی دست و پای خود را جمع کرده و بی گدار در انتخابات به آب نمی زند .
هر چند که از نظر وزارت ورزش ، نمایندگان مجلس و دیگر نهادهای نظارتی ، بازنشسته ها حق حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال را ندارند اما فعلا این مساله چالش اصلی انتخابات پیش روی خواهد بود و مسوولان فعلی فدراسیون فوتبال تاکید دارند که محدودیتی برای حضور بازنشسته ها در انتخابات فوتبال وجود ندارد .!
جدا از این مساله ، آنچه باعث دلواپسی جامعه فوتبال و دلسوزان ورزش می شود ، شنیدن نام هایی است که برای ریاست این رشته در مجامع مختلف شنیده می شود . نام هایی مثل حبیب کاشانی ، مصطفی آجورلو ، کیومرث هاشمی ، حیدر بهاروند و … که هر یک از سوی نمایندگانی در مجلس و دیگر نهادها حمایت می شوند و آنان نیز خود را از مدت ها قبل آماده حضور در انتخابات کرده اند . آنچه مهم و حساس جلوه گر می شود شرایط هر کاندیدایی است که می خواهد وارد گود شود و باید پرسید و در نظر گرفت که آنان طی این سالها چه دیدگاه توسعه ای را برای فوتبال و ورزش بر زبان جاری کرده و منشاء اثرات ماندگار شده اند .
یقینا کسانی که طی این همه سال قادر نبوده اند برای ورزش و ایضا فوتبال اثرگذار باشند ، چگونه خواهند توانست از عهده مدیریت مهم و اثرگذار فدراسیون فوتبال برآیند . ؟! بطور مسلم جامعه فوتبالی ایران تاوان سعی و خطای خود را بسیار پرداخته و عقل و منطق اقتضاء می کند که صاحبان اصلی این رشته این بار با عبور از انتخاب های احساسی ، عقل و منطق را در فرآیند انتخابات دخیل سازند تا با انتخاب هوشمندانه خود ، عرصه را بر فرصت طلبان تنگ و تنگ تر کنند . از این منظر نیز هست که معتقدیم جامعه فوتبال( اعم از مربیان ، ملی پوشان و کارشناسان ) باید به وظیفه خویش در این مقطع عمل کرده و با توافق بر روی یک کاندیدای صاحب صلاحیت از بین خویش ، با قدرت پای انتخاب او بایستند تا فدراسیون فوتبال صاحب رییسی مقتدر ، صاحب فکر و با برنامه ای شود که همه به وی افتخار کنند .
مخلص کلام اینکه انتخابات فدراسیون فوتبال شوخی بردار نیست و نباید به سادگی از کنار آن گذشت .