نماینده ویژه چین در ایکس نوشته است که ««حیف شد که نشست دوحه بازهم در گفتگو با حکومت طالبان ناکام شد، باوجود اینکه چین و کشورهای منطقه خواستار آن شدند.»
نماینده چین، دومین نشست نمایندگان ویژه کشورها در امور افغانستان را در دوحه، «برای تبادل نظر و گام‌های عملی بیشتر برای تعامل» با طالبان مفید دانسته است.
او افزوده است که «چین همراه با بسیاری از کشورها در نشست دوحه بر کمک های بیشتر بشردوستانه، حکومتداری معتدل شامل آموزش زنان و دختران تاکید دارد و اینکه آمریکا مسئولیت اصلی در بازسازی افغانستان، رفع دارایی مسدود شده و تحریم های یک‌جانبه را دارد.»
نماینده چین تاکید کرده که این کشور آماده کار بیشتر و سخت تر با سازمان ملل متحد و شرکای منطقه ای به ویژه نشست وزیران خارجه کشورهای همسایه افغانستان و دیگر پلتفرم‌ها برای تقویت تعامل با افغانستان به هدف کمک به صلح، ثبات، بازسازی و رفاه این کشور است.
«تلاش چین برای خروج طالبان از انزوا»
سخنان نماینده ویژه چین یکبار دیگر نشان داد که این کشور به دنبال تقویت رابطه خود با گروه طالبان است و کمتر به دیدگاه مخالفان این گروه و مسائل حقوق بشری در افغانستان اولویت می دهد.
این سخنان به نحوی نشان می دهد که چین خواستار خروج طالبان از انزوای بین المللی است و می خواهد با وجود نقض گسترده حقوق بشر و عدم تشکیل حکومت فراگیر، در پلتفرم های بین المللی حضور داشته باشند.
از سوی دیگر، چین در حال حاضر تنها کشور جهان است که رسما سفیر طالبان را پذیرفته است و سفیرش در کابل نیز رسما اعتبارنامه خود را به نخست وزیر طالبان سپرده است.
هرچند که چین رسما اعلام نکرده است که طالبان را به رسمیت می شناسد، اما طالبان اقدامات این کشور را به معنی به رسمیت شناسی می دانند.
علاوه بر این، چین در بیش از دو سال اخیر، هیچگاه به صورت جدی از گروه طالبان به دلیل عدم تشکیل حکومت فراگیر و نقض گسترده حقوق بشر، از جمله حقوق زنان، گروه های قومی و مذهبی، انتقاد نکرده است و به نحوی نشان داده است که نسبت به این مسائل بی توجه است.
چین همچنین در این مدت، با گروه های سیاسی و نظامی مخالف طالبان هیچ ارتباطی برقرار نکرده است و نمایندگان این کشور با سیاست مداران و چهره های مخالف طالبان هیچ دیدار و گفتگوی نداشته است.
«واگذاری بزرگترین قراردادهای معادن به چین»
طالبان در پاسخ به تلاش های چین برای خروج این گروه از انزوای بین المللی و برقراری روابط با این گروه در سطح روابط رسمی، بزرگترین قراردادهای استخراج معادن افغانستان را به این کشور واگذار کرده است.
طالبان قرارداد استخراج نفت حوزه آمو دریا را که بزرگترین حوزه نفتی افغانستان است، برای ۲۵ سال به یک شرکت چینی سپرده اندو این شرکت نفتِ به مساحت چهار هزار و ۵۰۰ مترمربع زمین در ساحات قشقری، زمردسای، بازار کمی، آق‌دریا و انگوت در ولایت های سرپل، جوزجان و فاریاب استخراج خواهد کرد.
این گروه علاوه بر این، قرارداد مس عینک، بزرگترین معدن مس در افغانستان را نیز به چین واگذار کرده است و این کشور تمایل خود را به استخراج معدن حاجیگک بامیان نیز نشان داده است.
دولت چین در بیست سال گذشته نقش بسیار اندکی در قراردادهای کلان معادن افغانستان داشت و نمی توانست که چنین قراردادهای بزرگ را بدست آورد.
یکی از نمونه هایش، قرارداد مس عینک بود که شرکت های چینی سالها نتوانست آن را عملی بسازد و دولت پیشین افغانستان تحت فشار آمریکا آن را فسخ کرد.
حالا چین با حمایت سیاسی از یک گروه تروریستی، به منافع اقتصادی مورد نظرش در افغانستان رسیده است و از سوی دیگر با استفاده از قدرت نظامی این گروه، می‌خواهد از عدم نفوذ گروه‌های تروریستی به مرزهایش اطمینان پیدا کند.
چین اکنون بازیگر اصلی میدان خالی اقتصاد افغانستان است و طمع سیری ناپذیری به دست‌یابی بر منابع سرشار معدنی افغانستان دارد.
طالبان بدون توجه به منافع دراز مدت افغانستان و بدون نگاه استراتژیک به استخراج معادن که سرمایه ملی افغانستان است، به صورت غیرقانونی این سرمایه ملی را به کام دولت چین می‌ریزد تا چند روزی حمایت سیاسی بدست آورد.
اینگونه است که منافع اقتصادی و سیاسی، یک دولت کمونیستی و یک گروه افراطگرا را در افغانستان در کنار هم قرار داده است و مشخص نیست که دوستی این دو بر سرنوشت افغانستان چه خواهد آورد.
منبع: شفقتا
ثبت دیدگاه