کرونا و عاداتی که باید به فراموشی سپرد

طی این مدت چه عزیزانی را که هریک از ما با این بلای آوار شده بر روی زندگی مان از دست داده ایم و جز افسوس و دریغ برایمان جای امایی نگذاشته است .
ایکاش می شد زمان را به عقب بر گرداند و بسیاری از عادات رفتاری را از خود دور کرد . ایکاش می شد زمان را تا جایی عقب برد که هنوز صحبتی از ویروس کرونا نبود و یا اگر بود مسوولان همه چی را در حد شایعه می خواندند و زیاد این ویروس را جدی نمی گرفتند .
نمی دانم شاید عادت بد ما ایرانی ها شده که در ابتدا همه چیز را به شوخی می گیریم و فکر می کنیم اگر مرگی هم هست مال همسایه است و مرگ در خانه ما را نمی زند . اما “کرونا”حط بطلان کشید بر این فرضیات خیالی تا بدون اینکه بخواهیم سبک و سیاق زندگی مان را عوض کنیم . حالا وقتی از بیرون وارد منزل می شویم یکراست می رویم دستشویی و با آب و صابون دستان خود را شست و شو می دهیم . کاری که قبلا از آن گریزان بودیم و تذکر همسر و فرزندان نیز ما را با رغبت به سمت آن نمی برد .
امروز دیگر باورمان شده که اگر با کوچکترین سرماخوردگی و بیماری مواجه هستیم باید در برخورد و ارتباط با دیگران جانب احتیاط را رعایت کنیم و بیماری خود را از نظرها مخفی نداریم . کاری که قبلا از انجام آن خم به ابرو نمی آوردیم و طرف مقابل را” سه ماچه “می کردیم تا ویروس سرماخوردگی و آنفولانزا را مدام بین خود گسترش دهیم . اما ویروس کرونا آمد تا به ما بفهماند که زندگی و جان انسان ها ارزش دارد و نباید آن را به هیچ گرفت . کرونا سبک و سیاق زندگی را نیز دچار تغییر و تحول اساسی نمود تا ” احتیاط ” را که همیشه زبانی می گفتیم شرط عقل است ، به صورت عملی در برنامه زندگی خود وارد کرده و مردم با حساسیت بیشتری به روابط اجتماعی خویش نظر افکنند .
طبیعتا بعد از این اگر جهان و ایران از شر ویروس کرونا رهایی یابند باید از تجربه زندگی در شرایط کرونایی و قرنطینه جانسوز آن درس گرفته و از این تجارب گرانقدر در زندگی فردی ، اجتماعی و اقتصادی خویش بهره مند شویم . یقینا با پایان کرونا آنانی در زندگی فردی ،کاری و تجاری خویش موفق خواهند بود که الزامات یک زندگی سالم را مورد توجه قرار دهند و از یاد نبرند که طبق فرمایش حضرت علی (ع ) مرگ به انسان از هر چیزی نزدیک تر است . آنجا که می فرمایند :” شما را به یاد کردن مرگ و کاستن بیخبری‌تان از آن سفارش می‌کنم. چگونه از چیزی غافلید که شما را رها نمی‌کند و از شما غافل نیست؟”
در آموزه‌های امام علی (ع) و در نهج البلاغه یاد مرگ و مرگ اندیشی بسیار برجسته دیده می‌شود که هیچ چیز چون آن، آدمی را از گردنفرازی و گردنکشی فرود نمی‌آورد و به تواضع و فروتنی در برابر حقیقت هستی نمی‌کشاند.
به هر روی در زندگی فردی و اجتماعی امروز باید الزامات یک زندگی سالم را مورد توجه قرار داد . الزاماتی که ما را از دست درازی به مال و ناموس مردم باز می دارد و هر انسانی را به محبت به همنوع خود ترغیب می کند . بی شک امروز شرایط اقتضاء می کند که مهربانه تر با هم برخورد کرده و تلاش نماییم اعتماد اجتماعی آسیب دیده را ترمیم کنیم .
بدیهی است تا نخواهیم تغییر آهنگ زندگی را از خود آغاز کنیم ، نمی توانیم انتظار داشته باشیم که مسوولان از بالا برای ما نسخه بنویسند و ما را از انجام بعضی از کارها بر حذر دارند . مثل اینکه مدام گفته می شود در این شرایط کرونایی مردم به مسافرت نروند ، اما در کمال بسی تعجب و تاسف ، عده ای قواعد اجتماعی زندگی را زیر پا گذاشته و بی دغدغه به مسافرت می روند تا زنجیره کرونا به جای قطع شدن ، مدام جان تازه ای گرفته و جان نفوس بیشتری را بگیرد .
باید در نظر داشت که زدن ماسک و رعایت فاصله اجتماعی حتی با فرض ورود واکسن به کشور و شروع تزریق آن در سطح وسیع ، حداقل تا یک سال بعد نیز باید پروتکل های بهداشتی مورد توجه عموم قرار گیرد و این نکته ای نیست که بخواهیم آن را سرسری گرفته و از کنارش به سادگی عبور کنیم .
به هر جهت آرزو می کنیم که بساط ویروس کرونا هر چه زودتر از سطح کشور جمع شود تا با بازگشت مردم به زندگی عادی فردی و اجتماعی ، فریادرس هم در سختی ها و گرفتاریها باشیم . آن هم در شرایطی که طی یک سال گذشته سخت ازهم جدا افتاده ایم و نیاز داریم که با همدلی ، همراهی و همزبانی بیشتر از کار یکدیگر گره گشایی کنیم .