جای خالی خبرگان فوتبال در انتخابات فدراسیون !

باور کنید از زمانی که مجامع انتخاباتی فدراسیون ها در فرمت جدید آن برگزار شده ، همواره برایم این سئوال مطرح بوده که چرا مجمع رای به برنامه عملیاتی کاندیداها نمی دهد تا بعدها با کنترل و ارزیابی برنامه های صورت گرفته بهتر بتواند نسبت به عملکرد رییس وقت فدراسیونی که از این مسیر انتخاب شده ، بهتر و شفاف نظر بدهد . متاسفانه در مجامع فدراسیون ها به تنها چیزی که توجه نمی شود همانا برنامه کاندیداهاست . برنامه ای که باید طبق وقتی مشخص از سوی کاندیداها به سمع و نظر اعضای مجامع فدراسیون ها برسد .
اما دریغ که در عمل چنین نبست و همه چیز در حد ظاهر سازی است تا مسئولان ورزش که مستقیم و غیر مستقیم کوشیده اند اذهان اعضای مجمع را به سوی کاندیدای مورد نظر خویش جلب کنند ، عواقب انتحابات را متوجه مجامع فدراسیون ها نمایند .!
اما براستی چه می شد اگر وزارت ورزش به کل پای خود را از انتخابات فدراسیون ها کنار می کشید و این مسئولیت را متوجه کمیته ای متشکل از خبرگان هر رشته می کرد تا در فرآیندی دو مرحله ای ابتدا صلاحیت های فردی ، تخصصی و برنامه ای کاندیداها در فالب این کمیته بررسی و رای اعتماد می گرفت و بعد کاندیداهای تعیین صلاحیت شده با دفاع از برنامه های خویش در مجامع فدراسیون ها ، رای اعتماد نهایی را از اعضای مجمع دریافت می کردند .
باور کنید اگر چنین فرآیندی در روند انتخابات فدراسیون ها از چند سال پیش در مجموعه ورزش ایران نهادینه می شد ، بهره وری ورزش در عرصه رشد و توسعه داخلی و در عرصه رویدادهای بین المللی ورزش به جهت مدال آوری و صعود به قله های جهانی ورزش دوچندان می شد .
البته در این بین فوتبال ایران به لحاظ دربرگیری و در کانون توجه بودن ، ده چندان اهمیت دارد و برای همین است که همیشه در طول سالهای گذشته ، روسای فدراسیون نتوانسته اند پاسخگویی مثبت صد در صدی به انتظارهای فوتبالی داشته باشند .
حتی مهندس صفایی فراهانی و دکتر محمد دادکان نیز که حداقل از آنها بعنوان مدیران موفق فوتبال در سه دهه گذشته یاد می شود در زمان خود خالی از عیب و نقص نبودند ، اما ببینید روسای قبل و بعد آنها چه عملکردی داشته اند که کسی اسمی از آنها نمی برد و یکراست می رود سراغ آنها که در دوره مدیریتی خویش ، منشا اثرات مثبتی شدند .‌
در همین دوره های مدیریتی مورد اشاره تیم امید فوتبال ما از حضور در بازیهای المپیک باز ماند و امکانات سخت افزاری و زیر ساختی فوتبال در سطح کشور توسعه نیافت تا امروز که حسابی بدین جهات از کشورهای شرق و غرب آسیا عقب افتاده ایم، حسرت بخوریم که چرا در سالیان گذشته برآوردی روشن از سالهای پیش روی فوتبال نداشته ایم .
امروز کشور کوچک قطر به جایی در ورزش آسیا رسیده که علاوه بر میزبانی شایسته بازیهای آسیایی در سال ۲۰۰۶ ، اکنون نیز میزبان جام جهانی ۲۰۲۲ شده و تیم ملی فوتبالش قهرمان جام ملت های آسیا می شود و به لحاظ باشگاهی نیز آنقدر پیشرفت کرده اند که از رویارویی با آنها هراس به تن فوتبال ما می افتاد. متاسفانه زمانی که ژاپن در فوتبال آسیا سر بر آورد ما برنامه های توسعه ای این کشورها را نادیده گرفتیم تا امروز فوتبال ژاپن ، کره جنوبی و چین خیلی جلوتر از ما باشند . هر چند بعضی مواقع با غیرت ایرانی در مقابل این تیم ها نتیجه می گیریم ، اما آن بحث جداگانه ای است که بگیر و نگیر دارد .
به هر روی امروز که تا دو ماه دیگر فوتبال ایران انتخاباتی دیگر را در جهت شناخت رییس جدید و اعضای هیات رییسه خود تجربه خواهد کرد ، خوب است در غیاب آن کمیته خبرگان فوتبالی ، مربیان و متخصصان فوتبال میدان را خالی نکنند . آنان علاوه بر اینکه می توانند از بین خود نفرات واجد شرایط را برای تصدی پست های مدیریتی فوتبال معرفی کنند ، خواهند توانست در زمینه معیارهای فردی و تخصصی انتخاب اصلح دست به اطلاع رسانی و روشنگری بزنند تا فوتبالی ها برای یک بار هم که شده در زمین ناکجا آباد بازی نکنند .