«عبدالباری عطوان» تحلیلگر جهان عرب از ناتوانی رژیم صهیونیستی برای تداوم جنگ فرسایشی با حزب الله لبنان سخن گفت و تاکید کرد که دیگر هیچ مکان امنی برای سران تل آویو در سرزمین های اشغالی وجود ندارد.
بن سلمان روابط ریاض با واشنگتن را که طی دههها متحد کلیدی عربستان سعودی بود، تغییر داده است و بعضا وارد تقابلهایی با امریکا شده است. برای مثال، در اکتبر سال گذشته، رهبر عربستان سعودی در پی تفاهم ریاض با مسکو، درخواست جو بایدن، رئیسجمهور امریکا برای افزایش تولید نفت را رد کرد. رئیس جمهور امریکا از سعودیها خواسته بود تولید نفت را افزایش دهند تا از افزایش قیمت نفت در بازاریهای جهانی جلوگیری شود. همچنین بن سلمان به طور فزایندهای وارد رابطه نزدیک با شی جین پینگ، رهبر چین شده است که این مورد جنبه استراتژیکی بالاتری دارد و یکی از دلایل مهمی است که سبب شده ایالات متحده و سایر کشورهای غربی، انتقادات حقوق بشری خود از سعودیها را کنار بگذراند.
صحبت از بریکس و پیوستن ایران به آن به موضوع داغی تبدل شده و تحلیلهای زیادی درباره مزایا و معایب عضویت ایران در بریکس مطرح میشود اما از تحلیل خبری نیست! این گزارش، گام پیش از تحلیل را بر میدارد و گروه بریکس و حقایق اقتصادی مربوط به آن را بررسی میکند، موضوعی که در بسیاری از تحلیلها، کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
تاتیانا استانوایا، کارشناس ارشد مرکز کارنگی روسیه اوراسیا می گوید من واقعا متوجه نشدم که پریگوژین پس از شورش چه ارزشی برای پوتین داشت. برخی معتقد بودند که پریگوژین آتوهایی از پوتین دارد و به همین دلیل رئیس جمهور روسیه جرات خلاص شدن از شر او را ندارد. من به این ایده شک داشتم. پس رها کردن او چه معنایی داشت؟ شاید تنها دلیلی که باعث میشد پوتین پریگوژین را تحمل کند این بود که او شایستگی نظامی خود را در اوکراین و سوریه نشان داده بود. اما آیا این واقعا برای بخشیدن او کافی بود؟
هنگامی که اعلام شد که بلوک اقتصادهای نوظهور موسوم به «بریکس» با اضافه کردن شش عضو جدید، تعداد اعضایش را بیش از دو برابر خواهد کرد، برای بقیه جهان شگفتانگیز بود. در داخل گروه، برای رسیدن به این تصمیم، پیچ و خمهای زیادی طی شد. چین برای مدت طولانی از جذب اعضای جدید حمایت میکرد، اما سایر کشورها آن سطح از اشتیاق را نشان نداده بودند. کاملا واضح بود که هند در برابر گسترش و افزایش تعداد اعضا مقاومت میکرد و نگران جهتی بود که چنین حرکتی در پیش خواهد گرفت. با ریاست چین و سپس آفریقای جنوبی در سالهای متوالی، نشانههای تغییر، روشنتر میشد.
بدون شک اقدام دولت ترامپ در خروج از توافق هسته ای بدون هیچ جایگزینی مناسب بسیار غیر مسوولانه بوده است. این امیدواری وجود دارد که دولت جو بایدن صداقت خود درباره چند جانبه گرایی را نشان دهد و برای بازگرداندن اعتماد از دست رفته ایران شتاب به خرج دهد.
دبیرکل حزبالله در سخنرانی جدید خود ۳ پیام اصلی را مخابره میکرد که مهمترینِ آنها خطاب به دشمن صهیونیستی و آمریکایی و در قالب هشدار برای آنها بود.
چندین ماه بود که مقامات واشنگتن و دیگر قدرتهای جهانی تصور میکردند تلاشهای دیپلماتیک برای دستیابی به توافقی هستهای با ایران به بنبست میرسد؛ اما پس از دو سال مذاکرات نامطمئن، نشانههایی وجود دارد که بالاخره آمریکا در تلاش برای کاهش تنش با تهران، دستیابی به توافقی برای آزادی آمریکاییهای زندانی در ایران و شاید شروع به حرکت در مسیر حل مسأله هستهای این کشور، موفقیتهایی کسب کرده است.
حمایت فزاینده ایالات متحده از دولت اسرائیل، مانند حمایت ایالات متحده از متحدان در سایر نقاط جهان، اساساً ناشی از نیازهای امنیتی عینی یا تعهد اخلاقی قوی به این کشور نیست. بلکه سیاست خارجی ایالات متحده در درجه اول برای پیشبرد منافع استراتژیک خود است.
بر اساس دلایل صرفا خودخواهانه ما باید نگران این باشیم که رژیم چین چه کاری ممکن است انجام دهد تا توجه شهروندان داخلی خود را از مشکلات منحرف کند. با این وجود، از نظر اقتصادی به نظر می رسد که ما به یک بحران بالقوه در چین نگاه می کنیم نه یک رویداد جهانی به سبک سال 2008 میلادی.
بلوک کشورهای نوظهور بریکس متشکل از برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی در هفته جاری عضویت خود را بیش از دو برابر افزایش داد و با استقبال از عربستان سعودی و امارات متحده عربی، ایران دور از دسترس و هم چنین آرژانتین آن را گسترش داد. هم چنین، حضور مصر و اتیوپی جان تازهای به گروهی میبخشد که رقیب جی – ۷ میباشد و جهان را به چند قطبی شدن نزدیکتر میسازد.