هر چند با رشد روزافزون رسانه های نوظهور و چالش آنها با رسانه های با قدمت بیشتر از جمله رسانه های مکتوب، از میزان تیراژ یا شمارگان روزنامه ها کاسته شده است اما روزنامه ها با قدرت تیتر یک و فتو تیتر یا همان تیتروعکس همچنان محل توجه مخاطبان واثرگذاری در فضای رسانه ای هستند.
جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۹۷۹ در سیاست خارجی خود تنها به صورت پراکنده در صدد ایجاد روابط نزدیک تر با کشورهای منطقه گسترده دریای سیاه بر آمده است. در ۳۰ سال گذشته ایران پیشرفت هایی در ایجاد روابط با کشورهای دریای سیاه داشته، اما واقعیت این است که تعهد متزلزل آن برای ایجاد روابط عمیق با همسایگان شمالی خود به استثنای روسیه به طور قابل توجهی ردپای احتمالی ایران را در منطقه دریای سیاه کاهش داده است. درگیری مداوم ایران با ایالات متحده، مشغله ایدئولوژیک آن برای پیشروی و نفوذ در کشورهای عربی، و تسلیم تدریجی اما واضح در برابر هژمونی روسیه منطقه دریای سیاه را به یک موضوع سیاسی است با اهمیت ثانویه برای تصمیم گیرندگان در ایران تبدیل کرده است.
دولت بایدن تلاش می کند به مذاکرات ما قبل امضای توافق هسته ای بازگردد اما ایران شرط آن را رفع تحریم ها دانسته است.
توسعه طلبی ترکیه برخلاف منافع منطقهای ایران در شام و قفقاز است. شعری که اخیرا اردوغان در سفر خود به باکو سرود و از تقسیم آذربایجان اظهار تأسف کرد، انتقاد شدید رهبران ایران را بدنبال داشت و روشن بود که این اقدام اردوغان صرفا یک اشتباه ساده نبود. ضمن اینکه اردوغان بارها اظهار داشته است که حرکت آتاتورک در دست کشیدن از سرزمینهای عرب نشین امپراتوری عثمانی از جمله موصل اشتباه بوده است.
تولید ناخالص داخلی ایران، با وجود انزوای دیپلماتیک و اقتصادی بین المللی، در انتهای سی کشور اول جهان قرار دارد. پرسش این است که اقتصاد ایران در صورت دسترسی کامل به بازار بین المللی چگونه خواهد شد.
آمریکا می خواهد ایران را از ائتلاف غیر علنی اش با چین و روسیه خارج کرده و به توافق هسته ای بازگردد. لازمه این کار آن است که عراق از موقعیت جغرافیایی سیاسی خود در غرب آسیا خارج شود، تا مسیر زمینی سواحل مدیترانه و ایران و سپس چین و روسیه، قطع شود. هدف، رسیدن به توافقی برای خارج شدن عراق از میدان درگیری است. این موارد می تواند تهران را برای دیدار با واشنگتن آماده تر کند.
در سال ۲۰۱۲، وانگ جیسی، برجستهترین مفسر سیاست خارجی چین، مفهومی را تحت عنوان " حرکت به سمت غرب" پیشنهاد داد و در این باره نوشت: همزمان با ایجاد توازن میان چین و آمریکا در آسیا، روابط بین دو کشور به طور فزایندهای مناقشه برانگیز شده و اکنون به پایینترین حد خود است. وانگ پیش بینی کرد، در حالی که رقابت با آمریکا در آسیا شرقی داغ میشود، آسیای مرکزی و خاورمیانه برای تعامل با چین از خود علاقه نشان خواهند داد. این تحلیلگر استدلال کرد که خروج اجتناب ناپذیر آمریکا از خاورمیانه یک "برد-برد" بالقوه برای دو طرف است، چرا که خود آمریکا هم از کمک چین در ایجاد ثبات در افغانستان و پاکستان ناامید شده است.
به نظر میرسد فشار حداكثری در طی یك بیماری همه گیر كشنده به نام کرونا، عملا مردم ایران را در برابر قدرت نرم آمریكا ایمن كرده است و هر چقدر بیشتر ایرانیها آمریکا را به چشم تهدید ببینند، احتمال حمایت از برنامه هستهای به عنوان یک عامل بازدارنده ضروری از سوی انها بیشتر است. در مجموع واشنگتن باید به سرعت توافق هسته ای را احیا کند تا از وقوع بحران در منطقه اجتناب شود
طناب کشی بین ایران و آمریکا در خصوص توافق هسته ای همچنان ادامه دارد و هر یک از طرفین منتظر برداشتن گام اول از سوی طرف مقابل است.
طی هفتههای گذشته خطوط سیاست خارجی جدید دولت آمریکا در قبال خاورمیانه مشخص شده است. رئیس جمهور جو بایدن که چندی پیش در وزارت امور خارجه صحبت میکرد اظهار داشت که واشنگتن کمکهای نظامی خود به عربستان سعودی را محدود کرده و به پشتیبانی از حملات ریاض علیه حوثیها پایان میدهد. در همین حال، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه درخواست دولت ترامپ برای فعالسازی مکانیسم ماشه علیه ایران را پس گرفت و در واقع با این اقدام حق ایران در واردات سلاحهای متعارف را پذیرفت. با این اوصاف کاهش پشتیبانی از سعودیها و هموار کردن راه برای تقویت نظامی ایران اولین گام آمریکای بایدن بود.
«سید حسین موسویان» پژوهشگر دانشگاه پرینستون آمریکا و «ابوالقاسم بینات» مدرس دانشگاه هاروارد آمریکا در یادداشت مشترکی تاکید کردند: آنچه که میتواند برجام یا هر توافق دیگر بین ایران و آمریکا را پایدار کند، تغییر در وضعیت جاری و ایجاد بهبود حداقلی در روابط آمریکا و ایران است.