هر چند با رشد روزافزون رسانه های نوظهور و چالش آنها با رسانه های با قدمت بیشتر از جمله رسانه های مکتوب، از میزان تیراژ یا شمارگان روزنامه ها کاسته شده است اما روزنامه ها با قدرت تیتر یک و فتو تیتر یا همان تیتروعکس همچنان محل توجه مخاطبان واثرگذاری در فضای رسانه ای هستند.
در ماه سپتامبر، رئیس جمهور تازه انتخاب شده ایران قرار است به اجلاس سازمان همکاری شانگهای در دوشنبه دعوت شود. این سازمان که در ابتدا و در هنگام تأسیس با نام "شانگهای پنج" شناخته میشد یک اتحاد اقتصادی، سیاسی و امنیتی متشکل از هشت کشور چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان، هند و پاکستان است. این کشورها عضویت کامل سازمان را دارند.
افسانه «بازگشت» روسیه به منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (مِنا) در چند سال گذشته توجه فزاینده سیاست گذاران در سراسر منطقه و فراتر از آن و همچنین جامعه دانشگاهی را به خود جلب کرده است. این روایت گسترده به ویژه از زمان بحران سوریه و مداخله نظامی روسیه در سپتامبر ۲۰۱۵ در دفاع از رئیس جمهوری بشار اسد در برابر مخالفان، آغاز شد. پس از یک دوره طولانی عقب نشینی روسیه از منطقه مِنا در پی فروپاشی اتحادیه جماهیر سوسیالیستی شوروی، بحران سوریه یک مسیر بازگشت برای کرملین به منطقه ای فراهم آورد که از نظر ژئواستراتژیک همواره با طرح خارجی آن ارتباط داشته است. آنچه از نظر بسیاری از ناظران یک انتخاب ناگهانی به نظر می رسید، یا اقدامی زیرکانه از سوی مسکو برای استفاده از فرصتی برای انتقام، در واقع ریشه های عمیق تری دارد که فراتر از شرایط بحران سوریه است.
اگرچه در گزارش های مربوط به مرگ غرب اغراق شدیدی وجود دارد، اما شکی نیست که جهان شاهد تغییر قدرت جهانی است. در حالی که روندهای اقتصادی، مالی و جمعیتی کنونی در حال شکل دادن به «قرن آسیا» هستند، قدرت های غربی هنوز در انکار به سر می برند و با کوته اندیشی، سیاست های ملی گرایانه ای را به اجرا می گذارند که در نهایت روند فرسایش اولویت جهانی بلوک غرب را تشدید می کنند.
آیا خاورمیانه ای ها می توانند مدل چینی را در کشورهای خود اجرا کنند؟ به نظر میرسد حکمرانی از نوع چینی آن، مختص شرق آسیاست و در منطقۀ خاورمیانه زمینه مستعدی ندارد.
شورای اروپا با رد پیشنهاد آلمان و فرانسه برای دیدار با رئیس جمهوری روسیه، از هم گسیختگی و توهم یکپارچگی سیاست خارجی اروپا را بیش از پیش نمایان کرد تا به تدریج زمینه تجزیه اتحادیه فراهم شود.
با نشان دادن وفاداری به دونالد ترامپ به رغم دروغگویی هایش در انتخابات سال ۲۰۲۰، حزب جمهوری خواه دیگر نمیتواند به سادگی در قالب این حزب نقش ایفا کند. اکنون با زیر سوال بردن یکپارچگی سیستم انتخاباتی آمریکا، تهدیدی آشکار علیه نظم ناشی از قانون اساسی ایالات متحده مطرح است. موضوع مهم این است که ایدهی دروغ بزرگ نه تنها توسط ترامپ بلکه به وسیلهی برخی از فعالان جناح راست نیز مورد استفاده قرار گرفت. در واقع برخی به ماندگاری این موضوع کمک کردند.
منطقه خاورمیانه در هفتههای اخیر شاهد دو حادثه مهم بود: برکناری نتانیاهو از قدرت در اسرائیل و روی کار آمدن بنت بعنوان نخست وزیر و پیروزی ابراهیم رئیسی اصولگرا در انتخابات ریاست جمهوری در ایران، آن هم در زمانی حساس که مذاکرات غیر مستقیمی بین ایران و ایالات متحده در جریان است.
اول جولای حزب کمونیست چین صدساله میشود. این حزب نهتنها بسیار بیشتر از چیزی که منتقدانش پیشبینی میکردند دوام آورده است، بلکه هر روز بهتر هم میشود. زمانی که شوروی از هم پاشید، بسیاری فکر میکردند این اتفاق برای قدرت کمونیستی بعدی هم تکرار میشود؛ اما این سرنوشت بهدلیل شقاوت، چابکی ایدئولوژیک و رشد اقتصادی برای چین رخ نداد.
ناوالنی صریحاً این ویدیوها را "پرتره روانشناختی" پوتین میداند که او را به عنوان یک دیوانه عاشق ثروت و تجمل معرفی میکند. شخصیتی که پوتین طی سالها از خودش به نمایش گذاشته، یک تکنوکرات ذی صلاح در داخل و یک مغز متفکر ترسناک در خارج از مرزهای روسیه است، اتفاقاً ناوالنی همینها را هدف قرار میدهد. ناوالنی با افشاگری هایش از پوتین نه یک رهبر کاریزماتیک بلکه یک جنایتکار کاملاً منحوس و شرور به نمایش میگذارد.
شی گفت که چین برای شنیده شدن صدایش نیاز به استفاده از کنفرانسهای بین المللی و رسانههای جریان اصلی جهانی دارد. اگر چین میخواهد از سازمانهای رسانهای جریان اصلی برای گسترش دیدگاههای خود استفاده کند، باید روزنامه نگاران بین المللی، به ویژه روزنامه نگاران گروههای اصلی رسانه غربی را به خودش متعهد کند.