«نیوشا ضیغمی» گفت: به دلیل تجربیاتی که در زندگی شخصیام داشتم دوست دارم نقش اجتماعی جدی بازی کنم. این تجارب بینشی به من داده که دلم میخواهد آن را در زندگی حرفهایام جاری کنم.
آمارهای سازمان امور مالیاتی از مالیات ابرازی فعالان صنف طلا و جواهر نشان میدهد، مالیات ابرازشده هر واحد طلافروشی در سال گذشته فقط حدود شش میلیون تومان بوده است!
«شهرداری تهران در مدل قدیمی که به شکل مزایدهای در مناطق ۲۲ گانه است، ۱۹۰ میلیارد تومان سالانه دریافت میکند. در حالی که مدیریت هر کیلو زباله در تهران بهطور میانگین ۲۵۰ تومان هزینه برای شهرداری دارد که در مجموع مبلغ ۵۰۰ میلیارد تومان در سال هزینه پسماند میشود، یعنی حدوداً ۳۰۰ میلیارد تومان هزینه روی دست شهرداری میماند که به عبارتی هزینه ای است که از جیب شهروندان تهرانی میرود.»
ٰدلایلی وجود دارد که نشان میدهد لیگ بیستودوم فوتبال حرفهای در ایران، یعنی فصلی که حدود یک ماه دیگر آغاز خواهد شد، از هر نظر پتانسیل بیشتری برای سورپرایز کردن هواداران دارد.
برای ما ایرانیها که با همه وجود، تلخیهای شکلگیری موجهای کرونا را تجربه کردهایم، آغاز موج هفتم، اتفاقی مأیوسکننده است اما اینکه این موج شکل بگیرد یا نه نیز فقط به رفتار خودمان بستگی دارد.
در صورتی که تولیدات به صورت مستمر ادامه داشته باشد و میزان عرضه هم در بازار بیشتر شود با افزایش عرضه قیمتها در بازار کنترل میشود. هر چند هنوز هم اختلاف قیمت بین کارخانه و بازار آزاد وجود دارد و این اختلاف کم هم نیست و باعث رانت در بازار شده است.
امسال خیلی از خارجرفتهها دارند برمیگردند. دلیلش هم روشن است؛ اغلب دوست دارند در سال جام جهانی در معرض دید قرار بگیرند و بختشان را برای قرار گرفتن در فهرست نهایی تیم ملی بیازمایند.
خدیجه ناصری قاجار شش سال قبل از ترور و قتل پدر خود – ناصرالدینشاه – به دنیا آمد، در دوران شش پادشاه زیست، شش فرزند آورد و شش سال بعد از پیروزی انقلاب هم زندگی کرد.
وقتی فوتبالیستی در عمرش یک بار هم به اردوی تیم ملی دعوت نشده، چرا باید ساکن منطقه یک تهران باشد و چرا باید چنین ملکی را با پول یک فصل قراردادش بخرد؟ با چه منطق و استدلالی؟ کجای این داستان عادلانه است؟ اگر اینطور باشد، امثال عابدزاده و علی کریمی و کریم باقری امروز باید در کره مریخ زندگی میکردند!
«کاهش اثربخشی واکسنها با گذشت بیش از شش ماه، کمشدن رعایت پروتکلها، انجامنشدن برخی اقدامات در مدیریت اپیدمی، نبود توالییابی سویههای بیماری، بالانبودن میزان تستها و فقدان بسته کامل پیشگیرانه در پیکهای احتمالی منجر به روند صعودی کرونا شده است.»