هر چند با رشد روزافزون رسانه های نوظهور و چالش آنها با رسانه های با قدمت بیشتر از جمله رسانه های مکتوب، از میزان تیراژ یا شمارگان روزنامه ها کاسته شده است اما روزنامه ها با قدرت تیتر یک و فتو تیتر یا همان تیتروعکس همچنان محل توجه مخاطبان واثرگذاری در فضای رسانه ای هستند.
رشتهای واحد رویکرد کاخ سفید را به کل منطقه، از سوریه گرفته تا عربستان سعودی، مرتبط میکند.
علیرغم امید به احیای روابط دو کشور برای توقف جنگ یمن اما قدرت منطقهای که جمهوری اسلامی ایران کسب خواهد کرد، مسئلهای است که عربستان را نگران کرده است. آمریکا طبق اصول مشخص و دادوستدهای راهبردی منطقه را غرق در درگیریهای متعدد از طریق جنگ در سوریه، عراق، یمن و لبنان کرده و هدف این کشور این است که شرکای سعودی خود را در صف اول درگیریهای سیاسی، نظامی و اقتصادی قرار دهد.
با توجه به اینکه عربستان سعودی و ایران شرکای تجاری پیشروی چین در خاورمیانه هستند، ثبات روابط بین دو رقیب برای معاملات پکن در منطقه مفید خواهد بود. به همین دلیل، چین، همراه با پاکستان، نقشی حیاتی در تسهیل تنش زدایی عربستان سعودی با ایران ایفا می کند. از این گذشته، ادامه گفتوگوها بین ایران و عربستان سعودی با طرح پنج مادهای گستردهتر پکن برای خاورمیانه مطابقت دارد. طرحی که در آن «حل و فصل سیاسی مسائل مهم و ترویج صلح و ثبات در خاورمیانه» تشویق می شود.
ایران دارای دو نیروی دریایی است؛ تمرکز سپاه بر تاکتیکهای ضربه و فرار و عملیات نامتقارن با استفاده از قایقهای تندرو است و نیروی دریایی سنتی متشکل از ناوچهها، زیردریاییها و ناوهاست. آنها مأموریت مشابهی در دفاع از سرزمین اصلی ایران در خلیج فارس دارند.
کارشناسان «موسسه بینالمللی مطالعات راهبردی» اگرچه برای سال ۲۰۲۲ در بیشتر مناطق جهان تعمیق چالشهای پیشین را پیشین میکنند اما اعتقاد دارند در خاورمیانه موضوع احیای برجام و تداوم روند تنشزدایی ۲۰۲۱ نقش حیاتی را دارند.
هیچ نشانهای مبنی بر اینکه عربستان به نقش محوری خود به عنوان موکل ایالات متحده که منافع آمریکا در منطقه را تسهیل میکند، باز خواهد گشت، وجود ندارد. سایر کشورهای کوچکتر یعنی امارات و قطر علاوه بر متحدان دیرینه ایالات متحده شامل اسرائیل، مراکش، اردن و مصر این نقش را از ریاض ربوده اند. به نظر میرسد که با عقب نشینی ایالات متحده از سراسر خاورمیانه، ریاض به یک عامل بی ارتباط با منافع آمریکا تبدیل شده است.
صحبت از گزینه نظامی علیه ایران مطرح است. دلایل نامحتمل بودن این گزینه کدامند؟ آیا برنامه هستهای ایران با حمله نظامی مهار میشود؟ پیامدهای آن از نظر آسیبهای جانبی و بیثباتی منطقهای چه خواهد بود؟
دیپلماسی هستهای ایران و کشورهای ۱+۴ با نشانههایی از همکاریهای سازنده پیوند یافته است. در این ارتباط، اولیانوف نماینده روسیه در مذاکرات نقش موثری ایفا کرده است. روسیه نه تنها به عنوان یکی از اعضای اصلی تیم مذاکراتی محسوب میشود، بلکه هرگاه نشانههایی از ابهام و تردید در انگاره طرفهای مقابل به وجود آید، از سازوکارهای میانجی برای به نتیجه رساندن و متعادلسازی اهداف راهبردی کشورها بهره گرفته است.
به نظر می رسد خاورمیانه در حالت آشتی قرار دارد. رقبا و دشمنان منطقه ای برای بهبود روابط و احیای روابط تلاش می کنند. بحران خلیج فارس نیز ظاهرا با اجلاس العلاء حل شده است. همچنین،پس از تقریباً یک دهه خصومت، ترکیه و امارات متحده عربی وارد روند نزدیکی سریع به همدیگر شدهاند. به همین ترتیب، گرم شدن روابط بین امارات و ایران نیز مشاهده می شود. مذاکرات عادی سازی روابط بین قاهره و آنکارا در حالی ادامه دارد که دیپلماسی بین آنکارا و ریاض در ماه های اخیر افزایش یافته است. به علاوه، دیگر بهار عربی و اسلام سیاسی، دو خط گسل عمده اختلاف در دهه گذشته، به صورت برجسته در دستور کار منطقه ای دیده نمی شوند.
از تزارها گرفته تا لنین و استالین، رهبران روسیه تقریباً به طور کلی بر این باورند که هزینه امپراتوری هر چه که باشد، چه خون و چه پول، موجه است. با ورود نیروهای تحت رهبری روسیه به قزاقستان، واضح است که ولادیمیر پوتین نیز با این ایده موافق است.