«عبدالباری عطوان» تحلیلگر جهان عرب با اشاره به اوضاع اسف بار نوار غزه به ویژه شمال آن و تداوم نسل کشی رژیم صهیونیستی در این منطقه گفت: اشغالگران منازل فلسطینیان را مین گذاری و پس از قرار دادن بشکه های انفجاری در خیابان، آنها را از راه دور منفجر می کنند.
تصمیم هفته گذشته جو بایدن برای حمله به نیروهای کتائبحزبالله در سوریه و عراق نشاندهنده رویکرد دو وجهی او در قبال تهران است
برخی معتقدند که واشنگتن ممانعتی با ورود روسیه و چین به منطقه ندارد، به این دلیل ساده که دولت آمریکا درگیریهای نژادی و طایفه ای در خاورمیانه را زمینه ساز مناسبی برای به فرسایش رفتن قدرت رقبای بین المللی خود از جمله روسیه و چین می داند.
ریچارد فونتین و ونس سرچوک اعضای ارشد اندیشکده «مرکز امنیت نوین آمریکا» در نشریه آمریکایی آتلانتیک در مطلبی با عنوان «هزینه خروج آمریکا از افغانستان در مصاف با چین» نوشتهاند: رئیس جمهور جو بایدن با اعلام خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان دو ماه پیش خواستار تمرکز بر اولویت شماره 1 سیاست خارجی واشنگتن شد: چین. رئیس جمهور استدلال […]
خروج آمریكا از منطقه باعث ایجاد خلائی در منطقه می شود که باید پر شود، به همین دلیل باعث ایجاد اضطراب می شود. به نظر می رسد که تاکنون تنها نهادی که به اندازه کافی سازمان یافته و مصمم است تا این خلاء را پر کند، محور مقاومت شامل ایران و متحدان منطقه ای آن از جمله سوریه، حزب الله لبنان، حوثی های یمن و شبه نظامیان شیعه در عراق هستند.
در ماههای اخیر، منافع آمریکا در عراق هدف حملات مکرری قرار گرفت که آمریکاییها این حملات را به گروههای شیعه در عراق نسبت دادند، در حالی که هیچ طرفی رسما مسئولیت آن را قبول نکرده است. از آغاز سال، بیش از ۴۰ حمله به منافع آمریکا در عراق شده، یعنی جایی که ۲۵۰۰ سرباز آمریکایی در چارچوب ائتلاف بین المللی به بهانه مبارزه با داعش حضور دارند.
جو بایدن رئیسجمهوری آمریکا در دیدار با رئیسجمهور افغانستان گفت: «آینده افغانستان در دست خود این کشور خواهد بود.» اما او به رئیسجمهوری افغانستان قول داد که آمریکا حتی پس از خروج نیروهایش از این کشور پس از ۲۰ سال حضور در این کشور، به حمایت از افغانستان ادامه خواهد داد. بایدن در جریان سفر رئیسجمهوری افغانستان و عبدالله عبدالله به واشنگتن گفت آمریکا همچنان به حمایتهای انساندوستانه و نیز کمک امنیتی به افغانستان ادامه خواهد داد. اما پیام او کاملا روشن بود: «آمریکا در حال ترک افغانستان است.» بایدن گفت: «خود افغانستانیها باید درباره آینده کشورشان تصمیم بگیرند. خشونت بیمعنا باید پایان یابد.»
تحلیل گران سیاسی در مورد توانایی مصر، عراق و اردن برای پیشبرد برنامه خود به منظور تشکیل یک اتحاد منطقه ای پس از اجلاس سران که هفته گذشته رهبران سه کشور را گرد هم آورد، شک و تردید دارند.
تحلیلگران احتمال می دهند که اساس فکر این سه دولت برای همکاری، مبتنی بر تمایل به سرمایه گذاری روی جمعیت زیاد مصر، استفاده از ثروت نفتی عراق و موقعیت جغرافیایی اردن بعنوان رابط بین عراق و مصر است.
در ماه سپتامبر، رئیس جمهور تازه انتخاب شده ایران قرار است به اجلاس سازمان همکاری شانگهای در دوشنبه دعوت شود. این سازمان که در ابتدا و در هنگام تأسیس با نام "شانگهای پنج" شناخته میشد یک اتحاد اقتصادی، سیاسی و امنیتی متشکل از هشت کشور چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان، هند و پاکستان است. این کشورها عضویت کامل سازمان را دارند.
افسانه «بازگشت» روسیه به منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (مِنا) در چند سال گذشته توجه فزاینده سیاست گذاران در سراسر منطقه و فراتر از آن و همچنین جامعه دانشگاهی را به خود جلب کرده است. این روایت گسترده به ویژه از زمان بحران سوریه و مداخله نظامی روسیه در سپتامبر ۲۰۱۵ در دفاع از رئیس جمهوری بشار اسد در برابر مخالفان، آغاز شد. پس از یک دوره طولانی عقب نشینی روسیه از منطقه مِنا در پی فروپاشی اتحادیه جماهیر سوسیالیستی شوروی، بحران سوریه یک مسیر بازگشت برای کرملین به منطقه ای فراهم آورد که از نظر ژئواستراتژیک همواره با طرح خارجی آن ارتباط داشته است. آنچه از نظر بسیاری از ناظران یک انتخاب ناگهانی به نظر می رسید، یا اقدامی زیرکانه از سوی مسکو برای استفاده از فرصتی برای انتقام، در واقع ریشه های عمیق تری دارد که فراتر از شرایط بحران سوریه است.