«عبدالباری عطوان» تحلیلگر جهان عرب از ناتوانی رژیم صهیونیستی برای تداوم جنگ فرسایشی با حزب الله لبنان سخن گفت و تاکید کرد که دیگر هیچ مکان امنی برای سران تل آویو در سرزمین های اشغالی وجود ندارد.
بر اساس برآوردهای مقامات محلی، از آغاز جنگ فقط در الجنینه، مرکز استان دارفور غربی، بیش از ۱۳۰۰ نفر کشته شده اند. احمد گوجا، روزنامه نگار در تماس تلفنی درباره حملات روزانه توسط جنگجویان نقابدار گزارش می دهد که ظاهرا می خواهند همه اعضای اقلیت ماسالیت را از مرز به کشور همسایه چاد برانند. مانند جنگ دارفور در سال ۲۰۰۳، جنگجویان RSF ظاهراً می خواهند ترکیب قومی استان را تغییر دهند.
نکته مهم تر آن که سوالاتی در مورد آخرین پشتیبان حکومت او یعنی کنترل اش بر دستگاه امنیتی ایجاد شده است. منظره سربازانی که به ستونهای واگنر اجازه می دادند از کنارشان عبور کنند تنها می تواند کسانی که سقوط پوتین را در چشم انداز می بینند را دلگرم کند.
نزدیک به یک سال و نیم از آغاز حمله نظامی روسیه به اوکراین میگذرد. این تهاجم دفاع متقابل اوکراین و واکنش جهانی را در برداشت. دیری نپایید که «جامعه جهانی» اقدام به برگزاری نشست فوقالعاده در مجمع عمومی سازمان ملل نمود و بعدتر غرب به اعمال ضع تحریمهای اقتصادی علیه روسیه روی آورد. دموکراسیهای جهان علیه این وضع شدیدا به اعتراض برخاستند اما همه چیز به اینجا ختم نشد.
ایوان تیموفیف، مدیر برنامه شورای امور بین الملل روسیه و باشگاه گفت وگوی بین المللی والدای گفت: «انگیزه امریکایی ها برای دستیابی به توافق با ایران قابل درک است. در چارچوب بحران انرژی، برای امریکا سودمند است که حجم بیشتری از سوخت را در بازار آزاد سازی کند.»
الکساندر لاورنتیف، فرستاده ولادیمیر پوتین به سوریه که در راس هیات مسکو در مذاکرات حضور داشت، گفت که تصمیم قزاقستان کاملا غافلگیر کننده بود. میزبانی رویدادهایی مانند "قالب آستانه" کاری بسیار پرهزینه ای است و نه از نظر مالی، بلکه از نظر منابع انسانی و اداری.
قانون سزار و قوانین مشابهی که بر سوریه و سایر کشورها تحمیل میشود در واقع اقدامات تنبیهی برای عدم تبعیت از سیاستهای آمریکاست و نه برای هر چیز دیگری که به حقوق بشر، دموکراسی و دیگر کلیشههای بشردوستانه مربوط است؛ زیرا آمریکا آخرین کشوری است که حق دارد در مورد چنین ارزشهایی صحبت کند؛ چرا که رفتار این کشور در طول تاریخ معاصر علیه سایر ملتها نقطهی سیاهی در نردبان ارزشها، اخلاق و انسانیت است.
به جز یک شورش بزرگ در میان نیروهای مسلح معمولی واقعیت آن است که پریگوژین پایگاه قدرت و دوستان قابل توجهی در میان نخبگان روسیه ندارد. با این وجود، تعداد کمی انتظار داشتند پریگوژین تا این اندازه پیش برود. این شورش مسلحانه چالشی مستقیم برای اقتدار پوتین است.
ویاچسلاو کنستانتینوویچ فون پلهوه، وزیر کشور نیکلای دوم جمله معروفی دارد که شاید بازگوکننده حال و روز امروز روسیه باشد: «آنچه روسیه به آن نیاز دارد یک جنگ کوتاه پیروزمندانه است. هر حاکمی آرزوی یکی از آنها را دارد.» این جمله احتمالا پیش از جنگ اوکراین بارها در ذهن پوتین حک شده بود؛ به همین دلیل هم بود که او در جنگ کریمه سعی کرد در کمترین زمان ممکن به پیروزی برسد. جنگ در ۲۰فوریه۲۰۱۴ آغاز شد و در ۲۱مارس۲۰۱۴ به پایان رسید: یعنی حدود یکماه اما کارنامه جنگی پوتین به همینجا ختم نمیشود؛ «سه جنگ پیروزمندانه کوتاه».
برجام مرده است و زمان گریز هسته ای ایران دیگر یک سال نیست و به چند روز کاهش یافته است. حامیان توافق در تهران قدرت خود را از دست داده اند و احتمال انتخاب مجدد ترامپ به این معنی است که آمریکا نمی تواند تعهد بلندمدت معتبری داشته باشد. گزینه نظامی نیز گزینه بهتری نیست. حملات احتمالی به ایران به رهبری امریکا، برنامه هسته ای ایران را نابود نمی کند، بلکه فقط آن را چند ماه یا چند سال به تاخیر می اندازد. ایران همچنین ممکن است در پاسخ به چنین حمله ای، یک جنگ منطقه ای راه بیاندازد. اولیت امریکا، کمک به اوکراین و بازداشتن چین از پیش روی در آسیاست. چیزی که به هیچ وجه امریکا نمی خواهد، یک جنگ دیگر در خاورمیانه است.
عطوان با اشاره به اینکه تنها جایگزین تشکیلات خودگردان فلسطین و رئیس آن در مرحله آینده، مقاومت و نسل جدید فلسطین میباشد تاکید کرد، تسلیح اعراب در کرانه باختری و جولان اشغالی اصلی ترین گزینه برای مبارزه با اشغالگران در مرحله جدید است.