هر چند با رشد روزافزون رسانه های نوظهور و چالش آنها با رسانه های با قدمت بیشتر از جمله رسانه های مکتوب، از میزان تیراژ یا شمارگان روزنامه ها کاسته شده است اما روزنامه ها با قدرت تیتر یک و فتو تیتر یا همان تیتروعکس همچنان محل توجه مخاطبان واثرگذاری در فضای رسانه ای هستند.
در جهان امروز جنگهای نظامی راهی کمهزینه و اثربخش نیستند و بنابراین روسها اگر بهزودی دست از جنگ نکشند، در باتلاقی گرفتار خواهند شد که واشنگتن برای آنها طراحی کرده است.
پوتین با علم به این که پیوستن اوکراین به ناتو ضریب امنیت روسیه را کاهش می دهد و نظر به جدی تر شدن پیوستن کیف به ناتو و پس از اخطارهایی که به مقامات غربی و اوکراین داد ترجیح داد به جای حرکتی واکنشی به اقدامی پیش دستانه دست بزند از این رو به اوکراین حمله کرد.
عملیات روسیه در اوکراین پیامدهایی به همراه خواهد داشت از جمله اینکه سازمان ملل و حقوق بین الملل را تضعیف و نوعی آنارشی در نظام بین الملل ایجاد می کند به این معنی که کشورهای بزرگ به راحتی می توانند کشورهای کوچک را تهدید کرده و به بهانه های مختلف خاک آنها را تصرف کنند.
بلندپروازی های پوتین ممکن است کار دست این کشور بدهد. بنظر سیاستمداران روس از سناریوهای خزنده خارجی برای پیش زمینه های فروپاشی دوم غافل هستند.
ولادیسلاو سورکوف، دستیار سابق رئیس جمهوری روسیه که یکی از معماران گروه های جدایی طلب در شرق اوکراین بشمار می رود، معتقد است: روسیه معاصر نمی تواند در مرزهای شکل گرفته در سال ۱۹۱۸ بعد از امضای معاهده صلح امضا شده با آلمان در برست باقی بماند. سورکوف این اندیشه را در مقاله خود با عنوان «چشم انداز مه آلود دنیای زشت» در فضای مجازی در ۱۵ فوریه مطرح کرد.
خارکیف که بیش از هر شهر بزرگ اوکراینی دیگر به روسیه نزدیک است، مدتهاست که در نظر پوتین جایگاه ویژهای دارد، جایگاه ویژهای که ناشی از این نگاه او است که اوکراین جزئی از روسیه است که به ناحق توسط دسیسههای خارجیها و ملی گرایان گمراه اوکراینی ربوده شده است.
در حالی که پوتین در حال آمادهسازی تسلیحات خود بوده آمریکا از مذاکرات خودداری کرده است و مقامهای ارشد امریکایی به گونهای این موضوع را مطرح میکنند که گویی پوتین در یک کامیون فراری گیر افتاده و در سراشیبی حرکت میکند.
عامر السبایله، تحلیلگر مسائل استراتژیک تصریح کرد: دولتهای حاشیه خلیج فارس باید به دور از ایالات متحده یا ضمانتهای بین المللی با ایران تعامل کنند، چرا که با توجه به موقعیت جغرافیایی دولتهای حاشیه خلیج فارس، بیشترین ضرر از بدی روابط با تهران، متوجه امنیت آنها میشود. هیچکس نمیتواند تضمینی بدهد، امروز تنها ضمانت برای دولتهای حاشیه خلیج فارس، آن است که توافقهای مستقیمی با ایران امضا کنند که منافع طرفین را تضمین میکند و بر مبنای اعتماد سازی استوار است، آنچه که ایران هم به آن علاقمند است.
به سختی می توان پی برد که علل این وخامت اوضاع چه هستند. زیرا هر دو طرف یعنی آمریکا و روسیه به تناوب یکدیگر را به افزایش تنش ها متهم می کنند. واشنگتن چند هفته ای است که نزدیک بودن یک حمله از سوی روسیه و این امکان را که مسکو بتواند از هر بهانه ای برای مداخله با کمک نیروهای مسلح مستقر در مرز اوکراین بهره جوید، گزارش می دهد.
از روزی که گورباچف در سال 1989 پذیرفت که با انحلال پیمان ورشو کشور آلمان متحد شکل بگیرد، روندی در گسترش شرقی ناتو آغاز شد که اوج آن در سال 1997 و پذیرش کشورهای اروپای شرقی بود و تعبیر دولتمردان و نخبگان روس از این روند چیزی جز تحقیر ملت روسیه نبوده است.