هر چند با رشد روزافزون رسانه های نوظهور و چالش آنها با رسانه های با قدمت بیشتر از جمله رسانه های مکتوب، از میزان تیراژ یا شمارگان روزنامه ها کاسته شده است اما روزنامه ها با قدرت تیتر یک و فتو تیتر یا همان تیتروعکس همچنان محل توجه مخاطبان واثرگذاری در فضای رسانه ای هستند.
سیاست عملگرایانه امارات مبتنی بر تلاش برای به صفر رساندن مشکلاتش با دیگر دولتها از جمله ایران، سوریه و ترکیه ادامه دارد، در همین راستا، طحنون بن زاید، مشاور امنیت ملی امارات با رجب طیب اردوغان دیدار کرد.
در اینجا ما شاهد مرحله جدید و مهمی در این روند هستیم. روندی که نزدیک است همه هرگونه امیدی به بازگشت آمریکا به سیاست الهام گرفته از نصحیت برژینسکی را از دست دهند. این مرحله جدید طبیعتا اعلام برپایی ائتلاف سه جانبه به نام «آکوس» میان آمریکا، انگلیس و استرالیاست که در بردارنده مجهز کردن استرالیا به زیردریاییهای هستهای است.
براساس گزارش روزنامه های اسرائیلی، لابید در سفر به بحرین به دنبال راههایی برای تامین امنیت کشتی های بحرینی در خلیج فارس بوده، که همین امر آن را در یک مقابله دریایی با ایران قرار می دهد. در جریان این سفر، لابید و پادشاه بحرین، حمد بن عیسی ال خلیفه، مذاکرات طولانی را ترتیب داده و به مسائل اقتصادی هم پرداختند.
پاکستان ایران را همسایه نزدیک خود میداند و به دنبال روابط خوب با آن است، همانطور که عربستان را شریک اساسی خود در بسیاری مسائل سیاسی، اقتصادی و نظامی میداند، در این شرایط است که دخالت پاکستان برای کاهش تنش بین ریاض و تهران اهمیت مییابد.
همزمان با دیدار ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در سوچی که در مورد تشدید تنش ها در ادلب گفتگو می کنند، مسکو و دمشق برای تحکیم دستاوردهای سیاسی اخیر در مرز جنوبی این کشور تلاش می کنند. روز سه شنبه، تیمی از تکنسین های لبنانی به همراه همتایان سوری خود، بازرسی از خط لوله گاز عرب را در این کشور جنگ زده به عنوان بخشی از طرح مورد حمایت آمریکا برای مقابله با بحران انرژی لبنان، تکمیل کردند.
تحولات نشان می دهد که ایران به یک قدرت منطقه ای بسیار قوی تر از دوران پیش از شعله ور شدن آتش جنگ علیه سوریه در سال ۲۰۱۱، تبدیل شده که همچنین به این معناست که زمان اعتراف به شکست اهداف آمریکا و اجازه دادن به سوریه برای بازیابی موقعیت و بهبود وضعیت خود فرار رسیده است.
نظامیگری باکو ظاهرا از دو محرک مهم ناشی می شود: غرور ناشی از پیروزی برق آسا و قاطع بر ارمنستان و دوم ساختار سیاسی غیردمکراتیک کشور و سودای رهبری آن برای خرج کردن مابه ازای این پیروزی در عرصه سیاست داخلی و تحکیم قدرت از طریق تثبیت و گسترش دستاوردهای اخیر. پاشنه آشیل این سیاست اما، اتکای صرف و مطلق به متحدان خارجی و ورود به بازی های ژئوپلتیک در مقیاسی بزرگتر از ظرفیت و توانایی های کشور است.
حسین امیرعبداللهیان، هفته گذشته، حضور خود را در مجامع بینالمللی کلید زد و اظهاراتش در سازمان ملل، حضار را تا حدی نیز متاثر ساخت. منابع آمریکایی و بینالمللی به ایده نوظهور دولت متبوع او اشاره میکنند که ایران برای اولین بار پس از سالها، با تکیه بر داشتن دست برتر در خاورمیانه، قصد دارد در پوشش ادامه مذاکره با غرب، به سوی هستهای شدن گام بردارد.
وجود اختلافنظر میان فعالان سیاسی و جناحهای رقیب، امری طبیعی است ولی همه باید مصالح کشور و منافع مردم را بر تمایلات خود مقدم بدارند. حکمرانی صحیح فقط هنگامی تحقق پیدا میکند که رقبای سیاسی، منافع ملی و کرامت مردم را قربانی خواستههای خود نکنند.
از نظر تئوری، ابرقدرتها باید دارای طیف وسیعی از ابزارهای سیاست خارجی شامل قدرت نظامی، غنای فرهنگی، اقناع دیپلماتیک، توان تکنولوژیکی، کمک اقتصادی و ... باشند. اما هرکسی که در دهه گذشته به سیاست خارجی ایالات متحده توجه کند، متوجه میشود که این کشور بیش از همه به یک ابزار متکی است و آن هم تحریمهای اقتصادی است.