سحر خزائلی، بازیگر سینما و تلویزیون، تاکنون در آثاری همچون سریال تلویزیونی «چرخ و فلک»، سریال تلویزیونی «روزهای بی قراری۲» ، سریال تلویزیونی «همسرایی» و سریال تلویزیونی روزهای ابدی فعالیت داشته است.
این بازیگر جوان که سال پیش برای دیدن خانواده به امریکا رفت به دلیل شیوع ویروس کووید ۱۹ و گسترش بیماری کرونا مجبور شده فعلا در کالیفرنیا اقامت کند تا بلکه با بهتر شدن شرایط به ایران باز گردد .
همکار ما مازیار خویشوند با سحر خزائلی گفت و گویی داشته است که در ادامه می خوانید :
وی در ابتدا گفت :سال گذشته به قصد دیدار خانواده سفری به کالیفرنیا داشتم که با بحران جهانی کرونا مواجه شدم و به ناچار برگشتنم به ایران به تعویق افتاد.
متاسفانه طی این بحران جهانی، تک تک افراد در هر قاره و کشور و شهر و روستا از این ویروس ناشناخته متاثر شده اند و از هر لحاظ زندگی افراد در همه زمینه ها اعم از فردی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، روحی روانی، جسمی و زیستی دستخوش تغییرات عمیق و عمده شده است.
سخر خزائلی با اشاره به پیشنهادهای کاری اش طی این مدت گفت :در طول مدتی که ایران نبودم پیشنهادات بسیاری جهت بازی در فیلم و سریال و اجرای برنامه تلویزیونی داشتم که به دلیل رشد بی وقفه این ویروس ناشناخته مجبور به انصراف و عدم همکاری شدم، هر روز در انتظار مساعد شدن شرایط و کنترل این بیماری جدید هستم تا در کمال آرامش و امنیت و سلامت به وطن بازگردم و به فعالیت های هنری و اجتماعی خود ادامه دهم.
بازیگر جوان سریال های تلویزیونی در زمینه آخرین کار پخش شده خود گفت : آخرین فعالیت هنری ام سریال روزهای ابدی به کارگردانی آقای جواد شمقدری و تهیه کنندگی آقای محسن اکبری بود که طی دیماه و بهمن ماه گذشته هر شب از شبکه یک سیما پخش شد.
سهر خزائلی با اشاره به فوت هنرمندان و چهره های ورزشی بر اثر کرونا گفت : متاسفانه در طول یک سال اخیر شاهد از دست دادن بسیاری از افراد عام و اشخاص برجسته ملی اعم از چهره های هنری و ورزشی بودیم که باعث و بانی ایجاد غم عمیقی در وجودمان شد و همچنین زنگ خطر و هشداری بود برای جدی گرفتن این بحران جهانی و بی تفاوت رد نشدن از کنار پروتکل های بهداشتی مربوطه
وی در عین حال تصریح کرد :در طول این یک سال بیش از هر دهه و سده دیدیم و شندیم و حس کردیم و آموختیم ! آموختیم که دنیا بی ارزش تر و عمر آدمی کوتاه تر از آن است که به چپاول و حرص و طمع و دل شکستن های بیهوده سپری شود!
اما انسان فراموشکار است و باز هم این درس مهم را به زودی از یاد می برد.
سخر خزائلی در پایان گفت : تک تک این روزهای زندگیم را با زندگی مردم ایران مقایسه کردم و خودم را غمگین تر از همه ی آنها یافتم!چرا که تحمل غم غربت آمیخته شده با انزوای اجتماعی و فرهنگی، بی نهایت سخت و نفسگیر است. مدام روزها و شب های خودم را با روزها و شب های مردم سرزمینم مقایسه می کنم که برای من سراسر قرنطینه و تنهایی بود و اما در ایران روال عادی زندگی چه کاری و تفریحی همچنان ادامه دارد گویی خبری در عالم نیست، گویی خطری در عالم نیست! و نمی دانم که باید غبطه بخورم یا نگران و متاسف باشم از اینهمه سهل انگاری افراد جامعه ام !
ثبت دیدگاه