توافق نهایی میان ایران و عربستان برای احیای روابط دو جانبه پس از ۷ سال قطع رابطه نشان دهنده تغییراتی بزرگ در مناسبات منطقه و جلوگیری از سوءاستفاده برخی کشورها و‌جریان ها از جمله اسراییل با استفاده از تنش های میان ایران و عربستان است.
از سوی دیگر با توجه به اینکه احیای روابط تهران- ریاض در دولت رییسی صورت می گیرد چنین اتفاقی نشان دهنده این است که برای دولت سیزدهم همکاری با کشورهای همسایه اهمیت بیشتری داشته و در اولویت قرار دارد. به تعبیری می توان گفت سیاست همسایگی آقای رئیسی بار دیگر جواب داد و مذاکرات ایشان در پکن با رییس جمهور چین به ثمر نشست.
در واقع سیاست همسایگی دولت سیزدهم، پروژه غربی – عبری انزوای ایران را به حاشیه راند.
همچنین باید در نظر داشت جمهوری اسلامی و عربستان نیازمند چنین روابطی هستند چرا که در حوزه هایی از جمله اوپک در موضع و جایگاه تولیدکننده و صادرکننده نفت قرار داریم و ضروری بود که بین دو کشور روابط برقرار باشد تا به این ترتیب منافع مان تامین شود.
طی ماه های گذشته آمریکا تلاش می کرد با همکاری رژیم صهیونیستی، فضاسازی خاصی را در منطقه علیه ایران سامان دهد.
این در حالی است که می توان این توافق مهم میان ایران و عربستان را شکست بزرگی برای رژیم صهیونیستی و آمریکا که درصدد ایجاد اختلاف در منطقه با هدف تضعیف جایگاه ایران بودند محسوب کرد، بنابراین برقراری روابط تهران- ریاض جلوی سوءاستفاده جریان هایی که بدنبال تنش آفرینی علیه جمهوری اسلامی ایران بودند را می‌گیرد.
نکته دیگر در خصوص توافق؛ نقش آفرینی چین و کنار زدن آمریکا در عرصه دیپلماسی است. آمریکا خود را بعنوان فطب جهان معرفی می کند و پیوسته در نقاط مختلف تحت عنوان رهبری جهان در امور مختلف و بویژه منطقه دخالت کرده و آن را به انبار اسلحه تبدیل کرده است.
اما احیای روابط ایران و عربستان همسو با سیاست های جمهوری اسلامی شکل گرفت چرا که ما از ابتدا نیز خواستار منطقه ای عاری از تنش بودیم و به این ترتیب برقراری روابط ایران و عربستان ظرفیت‌های بزرگی را در اختیار دو کشور، منطقه و جهان اسلام قرار می‌دهد.
همچنین این توافق پس از سلسله مذاکرات کاملا آسیایی، مناسبات منطقه را تغییر می‌دهد. چرا که قطعا باید امنیت و اقتصاد غرب آسیا را ملت‌ها و دولت‌های غرب آسیا بدون دخالت خارجی بسازند.
ثبت دیدگاه