جمهوری اسلامی ایران باید دیپلماسی خود را در خاورمیانه و نظام بین الملل تقویت کند تا انسجام ملی که بواسطه عملیات نظامی اش علیه اسرائیل ایجاد شده در سطح گسترده تری ادامه یافته و به این ترتیب متافع ملی به بهترین و کامل ترین شکل تامین شود.
تحلیلگران رسانه ها و اندیشکده های عربی معتقدند حرکت ایران و عربستان به سمت تنشزدایی، اعتماد سازی و مذاکره میان آنها میتواند نتایج خوبی برای روابط دوجانبه به همراه داشته باشد و بسیاری از مشکلات منطقه را حل و فصل و منافع همه کشورهای منطقه را تامین کند.
در حالی که بحران سیاسی در لبنان تبدیل به یکی از بدترین بحرانهای اقتصادی در جهان شده است، دولت لبنان رویای حمایت کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به رهبری عربستان برای خروج از بحرانش را دارد، اما حکومت سعودی دولت جدید لبنان به ریاست نجیب میقاتی را قبول ندارد.
پروژه عادی سازی مناسبات اعراب و رژیم صهیونیستی که در دولت ترامپ کلید خورد نه تنها خیانت به آرمان های فلسطین تلقی میشود بلکه در تضاد با وحدت جهان اسلام قرار دارد و ثبات و امنیت منطقه را بیش از پیش به خطر خواهد انداخت.
همزمان با تلاش پاکستان برای ترغیب جامعه بین الملل به تعامل با طالبان؛ روسیه و چین اعلام کرده اند بر مبنای رفتار ها و خط مشی های آینده این گروه در مورد تنظیم رابطه با کابل تصمیم می گیرند.
حوادث اخیر قویا حاکی از آن است که دستکم در حال حاضر، علی اف مایل به کاهش تنش ها با تهران نیست. موفقیت نظامی باکو در برابر ارمنستان به وضوح او را ترغیب کرده که آشکارا همسایه جنوبی خود را نیز به چالش بکشد.
همزمان با آمادگی جمهوری اسلامی ایران برای ازسرگیری مذاکرات برجام، رژیم صهونیستی گستاخانه پروژه نظاممند "ایران هراسی" را گسترش داده که گرچه تهران با آگاهی وهوشیاری، تحرکات این رژیم را رصد و نسبت به هرگونه اقدام احتمالی هشدار داده اما مجامع بینالمللی در این زمینه سکوت پیشه کردهاند.
تشکیل دولت فراگیر و تلاش برای بازگشت ثبات و امنیت به افغانستان هدفی مشترکی است که نمایندگان همسایگان این کشور را هفته گذشته در مسکو گرد هم آورد؛ رخدادی که در فاصله یک هفته در تهران تکرار خواهد شد.
روز ۱۵ اکتبر گذشته، وزیر خارجه سعودی، فیصل بن فرحان تاکید کرد که کشورش برای مذاکره با ایران جدی است. روز بعد، وزیر خارجه ایران گفت که بهبود روابط بین تهران و ریاض میتواند موجب بهبود روابط ایران با تعدادی از دولتهای منطقه بویژه مصر شود. این اشاره ها، حاکی از آن است که گفتگوهای بین ایران و عربستان به شکل خوبی در حال پیگیری است، ولو اینکه سرعت پیشرفت آن کُند باشد.
لازم است به این مهم اشاره کنیم که اسرائیل به دنبال ثروت کشورهای خلیج فارس نیست، چرا که از نظر اقتصادی نیازی ندارد و آنقدر ثروت دارد که بخواهد از آن به تمام دولتهای عربی حاشیه خلیج فارس ببخشد، بویژه آنکه اسرائیل به موقعیت جغرافیایی این دولتها توجه خاصی دارد و آنها را خط دفاعی و پایگاه امنیتی خود برای مقابله با ایران میداند. اسرائیل دو دولت امارات و بحرین را زره خود در جبهه شرقی میداند، نه به دلیل تلاشها و ظرفیتهای آنها که حتی در حفظ امنیت خود هم ناتوانند، بلکه از طریق حضور اسرائیل در این دو دولت.
«همزمان با استقرار حکومت طالبان در افغانستان، این گروه و رهبران آن جهت جلوگیری از وقوع اتفاقات ناگوار در عرصه حکمروایی خود، یک انتخاب عملگرایانه انجام داده اند: آنها از مقامهای دولت سابق افغانستان که توسط طالبان از قدرت خلع شده درخواست کرده اند تا بار دیگر سر کار خود حاضر شوند و در اداره افغانستان، بواسطه تخصص خود، به آنها (طالبان) کمک کنند.»