پیش از سفر آقای مورا به تهران، این تصور داشت نزد تحلیلگران شکل میگرفت که طرفین تلویحاً به یک «وضعیت برزخی» خو گرفتهاند، به این نحو که نه ایران قصد دارد در عمل برنامه هستهای خود را گسترش دهد و نه آمریکا میخواهد متقابلاً به بار تحریمها اضافه کند. یعنی به نظر میرسید یک حالت «نه جنگ، نه صلح» مزمن عملاً بر فضای مذاکرات حاکم شده و هر دو طرف هم به همین حد بسنده کرده اند.»