در سال ۱۴۰۰با وجود تحریمهای اقتصادی، تهران درصدد بهرهگیری از ظرفیتهای گوناگون با هدف خنثیسازی فشار تحریمها برآمد؛ تکاپوی دیپلماتیک، توسعه روابط با بازیگران منطقه و فرامنطقه، انعقاد توافقات راهبردی و نقشآفرینی در سازمانهای منطقهای و بینالمللی از مهمترین تحولات سیاست خارجی بود.