گاهی آواها علائم اشارهای میشوند که از میان انگشتان دست حرفها را بیان میکنند؛ روش و شیوه ارتباطی برای گروهی خاص که از نظر شنیداری با دیگران متفاوتاند و باید بدون کلام و گفتوگوی بدون صوت، حرفهایشان را به صورت علائم تصویری انتقال دهند.