پس از پنج روز مذاکرات کارشناسی و سیاسی میان هیاتهای مذاکره کننده ایران و ۱+۴ و آمریکا که به صورت غیر مستقیم و با هماهنگی نماینده اتحادیه اروپا در وین انجام شد، مذاکرهکنندگان با تفاسیر و تعابیر متفاوتی وین را به مقصد پایتختهایشان ترک کردند.
واشنگتن و تهران هر دو میگویند که مایل به امضای توافق هستند، اما هرکدام مسئولیت دستیابی به توافق را بر عهده دیگری میگذارند. هر دو طرف باید شجاعت خود را برای حل مسائل باقی مانده نشان دهند. آخرین چیزی که جهان به آن نیاز دارد، بروز یک بحران دیگر است. اما خطر این است که یک طرف با شرط بندی، اشتباه محاسباتی کند که طرف دیگر نیاز بیشتری به توافق دارد.
ایران به نوبه خود باید اقداماتی را برای کاهش اقدامات برنامه هسته ای خود انجام دهد که احتمالاً شامل ارسال مواد هسته ای مازاد به خارج از کشور و همچنین کنار گذاشتن بسیاری از سانتریفیوژهای پیشرفته خود است که برای غنی سازی اورانیوم استفاده می شوند.
طرف غربی که مقصر ایجاد وضعیت ناخوشایند کنونی بوده با زیادهخواهی، صرفا بر وجود وضعیت اضطراری و ضرورت رفع نگرانیهای خود بدلیل پیشرفت سریع برنامههای صلحآمیز هستهای ایران اصرار دارد و به گونهای از محدود بودن زمان حرف میزند که گوئی همه طرفها باید تلاش کنند که از عنصر زمان برای رفع نگرانیهای طرف خاطی استفاده نمایند.