انتخابات فدراسیون ها ؛ پشت پا به تخصص و شایسته سالاری !

انتخابات فدراسیون های ورزشی در شرایطی طی این سالها برگزار می شود که در آن کمتر نشانی از بحث تخصص و شایسته سالاری می توان سراغ گرفت .
این در شرایطی است که در جهت توسعه همه جانبه رشته های ورزشی ، طبیعتا باید به بحث تخصص اهمیت لازم داده شود تا رییس فدراسیون با توان تخصصی برنامه هایش را در جهت پیشبرد امور به اجرا بگذارد .
متاسفانه طی این همه سال به تنها چیزی که در انتخابات فدراسیون ها توجه لازم نشده ، همانا بحث تخصص است . در حقیقت طبق آیین نامه فعلی انتخابات فدراسیون ها هر کس می تواند در هر رشته ای که بخواهد با پیش شرط های عمومی مثل اینکه دارای چه میزان سوابق مدیریتی و شغلی باشد و میزان تحصیلاتش چه باشد در انتخابات فدراسیون ها ثبت نام کند . در مرحله بعد کمیسیون تطبیق احراز شرایط داوطلبین ، پرونده کاندیداها را بررسی کرده و نفرات نهایی را جهت شرکت در مجمع انتخابات معرفی می کند . طبق روالی مرسوم بیشتر شروط عمومی کاندیداها در تایید نهایی مورد توجه است تا اینکه صلاحیت های تخصصی آنها مورد توجه قرار گیرد . اینکه پیش نویس برنامه ای که ارایه کرده اند جنبه عملی دارد یا خیر و اصولا فرد کاندیدا تا چه حد بر اوضاع ریز و درشت رشته ای که می خواهد هدایتش را عهده دار شود اشراف دارد ، موضوعی است که بعضا بدان توجه بایسته نمی شود .
متاسفانه با این مساله مهم آنچنان که باید و شاید برخورد نشده تا نتیجه آن نیز این شود که فدراسیون ها در جا زده و دچار مشکلات عدیده باشند. به تبع آن مجمعی نیز که باید یقه گیر روسای فدراسیون ها در عمل نکردن به برنامه ها و قصورهای احتمالی باشد ، بیشتر با روسای فدراسیون همراهی به خرج داده اند تا مبادا در لیست کم توجهی و بی اعتنایی فدراسیون قرار گرفته و زیر پای صندلی مدیریتی شان در ادامه شل شود .
هر چند مسوولان وزارت ورزش طبق وظیفه ذاتی چنین مساله ای را رد می کنند ، اما یقینا مجامع فدراسیون ها در صورت ارتقای جایگاه و دادن نقش کلیدی به آنان ، می توانند بازوان اصلی توسعه ورزش در کشور به حساب آیند. اما وقتی چنین نیست نتیجه این می شود که مجامع فدراسیون ها بواسطه رایزنی های خارج از عرف و سفارش های مستقیم و غیر مستقیم مقام های بالادستی داخل و خارج از مجموعه ورزش ، از نقش کلیدی خود در انتخاب شایسته ترین افراد به لحاظ تخصصی و کمک به پروسه شایسته سالاری در ارکان ورزش باز می مانند تا نتیجه این باشد که امروز در اکثر رشته ها شاهدش هستیم .
بی شک اگر خواهان توسعه ورزش هستیم باید کمک کنیم تا پروسه شایسته سالاری و میدان دادن به افراد متخصص و دارای صلاحیت در ورزش نهادینه شود . متاسفانه طی این سالها رویه ای سوال برانگیز در ورزش جا افتاده که وزارت ورزش به بخشی از مدیرانش چراغ سبز لازم را برای حضور در انتخابات فدراسیون ها می دهد تا آنان نیز با استفاده از موقعیت شغلی خویش ، شرایط مقدماتی را برای انتخاب خویش فراهم آورند . البته موارد استثناء زیادی نیز وجود داشته که همه چیز مطابق میل مسوولان وزارت ورزش پیش نرفته تا اعضای مجمع بعضا خلاف مسیر آب شنا کرده و فردی را به ریاست فدراسیون بنشانند که نظر وزارت ورزش روی آن فرد نبوده است .
جای تاسف بیشتر اینجاست که در قانون به صراحت آمده که سرپرستان منصوب وزارت ورزش نمی توانند در انتخابات فدراسیون ها شرکت کنند ، اما به تازگی باب شده که سرپرستان منصوب وزارت ورزش پس از انجام رایزنی های لازم و آشنایی مقدماتی با زیر و بم رشته مربوطه ،در آستانه آغاز پروسه ثبت نام از کاندیداها استعفا می دهند تا قانون را بدین گونه دور زده و از فرصتی که وزارت ورزش در اختیارشان گذاشته برای شرکت در انتخابات و پیروزی احتمالی در آن بهره مند شوند .
خدا رحمت کند مرحوم حسین شاه حسینی اولین رییس سازمان تربیت بدنی بعد از انقلاب اسلامی را . آن مرحوم در اولین اقدام عملی اش برای پیشبرد امور ورزش و بویژه فدراسیون ها ، از پیشکسوتان و خبرگان هر رشته دعوت کرد تا دور هم جمع شده و با ارزیابی لازم از توان تخصصی و صلاحیت افراد ، روسای فدراسیون ها را از بین خود انتخاب کنند . اما امروز و بعد از گذشت 42 سال از انقلاب اسلامی انتخابات فدراسیون های ما به جهت تخصصی دارای نواقصی است که انتظار می رود مسوولان وزارت ورزش با تجدید نظر در آیین نامه انتخابات ، زمینه ای را فراهم آورند تا شرط تخصص پر رنگ تر شود و برای مثال کسی که در رشته کشتی صلاحیت و تجربه دارد به خود این اجازه را ندهد که در رشته تخصصی اسکی کاندیدای ریاست فدراسیون شود . رشته اسکی را مثال آوردیم چون از زمانی که عیسی ساوه شمشکی به هر دلیلی از این رشته جدا شده تا به امروز فدراسیون عرصه آزمایش و خطای مسوولان ارشد ورزش شده است . یک روز فردی را در اسکی گذاشتند که رشته تخصصی اش قایقرانی بود و بعد از آن نیز فردی را برای 4 سال در راس فدراسیون گذاشتند که در طول دوره مدیریتی اش در اداره ورزش و جوانان همدان ، نتوانسته بود کارنامه ای قابل قبول از خود ارایه دهد . به هر حال امیدواریم این بار مجمع فدراسیون اسکی دچار اشتباه در انتخاب نشود و زمینه ای را فراهم آورد تا با حضور یک مدیر متخصص و آشنای درد ، زمینه توسعه پایدار و همه جانبه اسکی فراهم شود .