مجمع فدراسیون فوتبال نباید اشتباه کند / به دنبال رییس “بله قربان گو” هستند

بی شک نقش تک تک اعضای مجمع آنچنان مهم است که حتی از کنار یک رای مجمع نیز نمی توان به سادگی گذشت و چه بسا یک رای نیز موقعیت کاندیداها را تغییر دهد . روی همین اصل نیز هست که روی مسوولیت اجتماعی اعضای مجمع تاکید می شود و اعتقاد داریم که تک تک آنها در قبال رای خود مسوولند و نباید سرسری از کنار انتخاب خود گذشته و تحت تاثیر این و آن و سفارش های صورت گرفته از بالا ، حق انتخابی درست را از خود بگیرند . آن هم در شرایطی که هر رای آنها تعیین گر سرنوشت فوتبال این مرز و بوم است و قطعا هر کس دوست دارد این بار همه هوشمندانه انتخاب کنند تا فوتبال بیش از این متضرر نشود .
دولت از فوتبال چشم نمی پوشد
گرچه در ظاهر وزارت ورزش در انتخابات نقش تعیین کننده ای ندارد و وزیر ورزش نیز عضو مجمع نیست که دارای حق رای باشد ، اما در مقام عمل دولت و نماینده آن وزارت ورزش نمی تواند به سادگی چشم از جایگاه خود در فوتبال کشور ببندد و یکسره پای خود را از جریان ها و اتفاقات این رشته مورد توجه مردم کنار بکشد . بحث اینکه دولت به کدام جناح متعلق باشد نیز ربطی در اصل ماجرا ندارد . چه دولت اصولگرا ، چه اصلاح طلب و چه میانه رو ترجیحش این است که دستی در آتش فوتبال داشته باشد . آن هم در شرایطی که بیش از 80 درصد بودجه فوتبال از سوی دولت تامین می شود و طبیعی است که با این حجم از سرمایه گذاری در فوتبال باشگاهی و ملی ، دولت سهمی بسزا در مدیریت این رشته را از آن خود می داند .
امروز و بواسطه ضرب الاجل فدراسیون جهانی فوتبال ، وزارت ورزش پای خود را از مجمع فدراسیون فوتبال کنار کشیده است تا فیفا نیز امروز و با تغییر اساسنامه ( البته منهای بند اول آن ) به فوتبال ایران مجوز برگزاری انتخابات را بدهد تا ظرف یک سال آتی تکلیف آن بند اساسنامه ای نیز در زمینه هویت مستقل فدراسیون مشخص و نهایی شود . اما واقعا کیست که نداند وزارت ورزش تلاش بسیار دارد حالا که دست به عقب نشینی تاکتیکی زده ، تاکتیک دست گذاشتن بر روی مهره مورد نظر خود را برای نشاندن بر صندلی ریاست فدراسیون پیش برده تا هر چند به ظاهر دستی در تصمیم گیریهای کلان مدیریتی فوتبال نخواهد داشت ، اما رییسی را در راس بنشاند که مجری اوامر و منویات دولت در رشته فوتبال باشد .
آنچه در حال حاضر شنیده می شود این است که شهاب الدین عزیزی خادم بواسطه پیشینه کاری اش در تشکیلات دولت ، مورد وثوق وزارت ورزش قرار گرفته و تلاش زیادی صورت گرفته و می گیرد تا نظر مجمع به سمت این کاندیدا جلب شود . البته در ابتدا نظر وزارت بر حیدر بهاروند سرپرست فعلی فدراسیون فوتبال بود ، اما چون صلاحیت بهاروند تایید نشد ، به سمت عزیزی خادم رفتند تا او نیز که از سالها پیش خود را در قامت رییس فدراسیونی دیده و می بیند ، همه جوره به مسوولان وزارت ورزش این قول و تضمین را بدهد که تامین کننده نظرات دولت در فوتبال خواهد بود .
طی مروری به برنامه ها و صحبت های قبلی عزیزی خادم در زمینه مدیریت فوتبال ، جدا از آنکه او را بعنوان مدیری برنامه محور معرفی می کند ، عمده برنامه هایش برای درآمد زایی در فوتبال به سمت و سوی جذب منابع دولتی بر می گردد که طبیعتا نگاه صرف به دست دولت ، نمی تواند امتیازی مثبت برای مدیری به حساب آید که روی شاخصه های تولید درآمد و استقلال مالی تاکید دارد .
بطور طبیعی فدراسیون فوتبالی که در زمینه مالی صرف نگاهش به منابع مالی دولت باشد ، نه تنها موفق به استقلال مالی نخواهد شد بلکه خیلی جاها نیز برای آنکه کمک های مالی دولت قطع نشود مجبور به دادن امتیاز خواهد شد و این چیزی نیست که از نظرها پنهان بماند . همان گونه که مهدی تاج رییس وقت فدراسیون مجبور شد برای پرداخت دو میلیون یورو از مبلغ قرارداد مارک ویلموتس به دولت متوسل شده که دولت نیز با چراغ سبز به ” شستا ” مشکل ارزی فدراسیون را در آن مقطع حل کرد . هر چند که البته
ویلموتس نمک خورد و نمکدان شکست تا امروز و به دنبال شکایت او غرامت 6/25 میلیون یورویی به قوز بالا قوزی برای فوتبال کشورمان تبدیل شود .
به هر روی و به قول عزیز الله محمدی رییس اتحادیه فوتبال ایران ، رییس جدید فدراسیون فوتبال از زمانی که انتخاب شود به بودجه ای 600 میلیارد تومانی نیاز دارد و یقینا نمی توان انتظار داشت که همه این مبلغ از سوی دولت پرداخت شود . دولتی که مشکلات مالی و کمبود منابع ارزی اش کم نیست و تازه نمی تواند زیر بار پرداخت غرامتی برود که به دنبال سوء مدیریت برای فوتبال کشورمان رقم خورده است .
به هر حال باید واقع بین بود و واقع بینانه در روز دهم اسفند ماه دست به انتخاب زد تا هم اعتبار به فوتبال ایران بر گردد و هم کسی را به ریاست فدراسیون انتخاب نکینم که هم او برای فوتبال ایران به عاملی بازدارنده تبدیل شود . بدیهی است هر فردی به لحاظ شعاری و حرف درمانی ، می تواند گفتار زیبایی داشته باشد و مدینه فاضله ای در فوتبال ایران به تصویر بکشد . اما اعضای مجمع باید هوشمندانه “مو ” را از ماست بکشند تا به قول معروف فردا کاسه “چه کنم چه کنم ” در دست نگیریم . انتخاب شخصیتی که شناخته شده باشد و حرف دل و زبانش یکی باشد و در عین حال با برنامه جلو آمده باشد ، می تواند حلال مشکلات امروز فوتبال و خروجش از بحرانی باشد که عده ای سنگ آنرا به ته چاه انداخته اند .