خود کشی در شهرآورد ۹۴

آنها در ضمیر ناخودآگاه خود مسابقه و تیم حریف را کاملا آنالیز کرده اند. می دانند که بر اثر تکرار زیاد حتما تیم حریف دچار اشتباه می شود.
خداداد عزیزی ، قبل از او فرشاد پیوس، علی اصغر مدیر روستا و در حال حاضر مهدی قائدی دارای چنین خصوصیاتی هستند.
خداداد در بازی ایران و استرالیا در ملبورن تا ۲۰ دقیقه پایانی اصلا توپ به او نرسید.
ولی دوتا حرکت کرد و دو تا گل بنام ایران و آن حماسه رخ داد.
او در لیگ ایران هم همینطور بود. در ابومسلم و پاس در نقاط کور دفاع حریف قدم میزد. یک لحظه توپ در فضای مناسب گیرش می آمد و با یک استارت انفجاری گلش را می زد. مربیان اغلب به دلیل در رفتن خداداد از زیر بار تمرینات با او مشکل داشتند اما او به مربی می گفت از من گل زنی می خواهید منم قول میدم که گل بزنم.
عامل خط زدن خداداد در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ توسط بلازویچ این بود که بلاژ می گفت باید به فرمان من باشد ولی خداداد نمی توانست در آن تمرینات طاقت فرسا خود را قرار دهد و اختلاف نظرهای دیگر که اینجا جای باز کردنش نیست.
مقدمه را برای داربی ۹۴ آوردیم.
دو مربی جوان ایرانی با دو اشتباه مرگبار نتیجه مطلوب را از دست دادند ولی همین اشتباهات مرگبار گل محمدی و فکری بازی ۹۴ سرخابی های پایتخت را زیبا و پرگل کرد.
فکری تیمش نیمه اول با برتری یک بر صفر به رختکن رفته و طبیعتا باید نیمه دوم را با احتیاط شروع می کرد چون طبیعی بود پرسپولیس فشار همه جانبه می آورد. پس عقل و منطق حکم می کرد فکری در ده دقیقه اول نیمه دوم با دفاعی چند لایه جلو هجومهای پرسپولیس را بگیرد و بعد که بازی را آرام کرد دوباره به فکر بازی تهاجمی باشد.
آوردن شیخ دیاباته سنگین و ایستا در شروع نیمه دوم یعنی باز کردن یک اتوبان هموار برای پرسپولیسی که انتحاری وارد زمین شد.
دیاباته فوق العاده است ولی برای زمانی که استقلال نیاز به بازی تهاجمی دارد و می خواهد توپ از چپ و راست روی دروازه حریف بریزد و او از این فضا استفاده کند.
نه برای این بازی که که استقلال باید ابتدا از گل زده دفاع می کرد و بعد به اداره بازی می پرداخت.
اما فکری خواست شجاعتش را نشان دهد و به همه ثابت کند که برای دفاع کردن وارد بازی نشده است. این تفکر خوبی است در جاییکه ابزارش را داشته بشیدجناب فکری!
نه اینکه یک بازیکن آماده و سرعتی را از بازی بیرون ببرید و جانشینش یک دیاباته ایستا و سنگین شود.
یحیی گل محمد وقتی دیاباته وارد زمین شد براحتی سیستم تیمش را کاملا تهاجمی کرد و این بود که بیشتر لحظات بازی نیمه دوم مهاجمان پرسپولیس بیشتر از مدافعان استقلال بودند.
پرسپولیس روی تعارف فکری دو گل زد و ۴ گل هم نزد اما گل محمدی هم در دقایق پایانی دست به خود کشی زد و تعارف فکری را دوستی پس فرستاد.
هم همان کتاری را کرد که استقلال نیاز داشت.
پرسپولیس از دقیقه ۸۵ به بعد باید به اداره بازی می پرداخت. برای اداره بازی در این شرایط که حریف زخم خورده است بازیکنانی خونسرد ، دونده ، پابه توپ و باتجربه باید در زمین باشند اما یحیی گل محمدی که فقط یک مهاجم کلاسیک آماده بنام مهدی عبدی دارد در حالی در دقیقه ۸۶ عبدی را از بازی بیرون آورد که او بازهم یک گل حیاتی و زیبا زده بود و خیلی روحیه و انگیزه داشت و توانایی دویدن برای یک نیمه دیگر را داشت و مدافعان حریف که از او زخم خورده بودند مدام پابه پای او حرکت می کردند.
عبدی که بیرون آمد آرمان رمضانی جانشین او شد ولی خط دفاع استقلال نفس راحتی کشید و رو به بازی تهاجمی و ریسکی آورد. اگرچه رمضانی با یک شوت سنگین می رفت که تاریخساز سرخ ها شود ولی گل محمدی می توانست عبدی را نگه دارد و بازیکنی مثل نورالهی که هم خسته بود و هم بلحاظ روانی بابت دو موقعیت گلی که از دست داده بود به هم ریخته را می توانست بیرون بکشد و یکی مثل امید عالیشاه را به بازی بفرستد اما یحیی هم دچار اشتباه شد ضمن اینکه خط دفاعی پرسپولیس مغرور و سرمست از پیروزی از بازیکن فرصت طلبی مثل مهدی قائدی غافل شد تا او در یک موقعیت مناسب و دقیقه آخر وقت اضافی از شانه چپ حرکت کند و با شوتی دقیق با پای راست بازی را به تساوی بکشاند. برای قائدی همین یک اشتباه کافی بود چون تخصص قائدی همین حرکات است. در لیگ قائدی چند گل به همین شکل زده است. توپ را در شلوغی از حریف می قاپد یا اتفاقی توپ نصیبش می شود ، اریب با تکنیک ناب خودش حرکت می کند و دو سه بار با بدن خود تمرکز دفاع و دروازه بان را بهم می زند و توپ را با ضربه ای کات دار و دقیق به گوشه راست دروازه حریف می فرستد.
متشکریم از گل محمدی و فکری که با اشتباهات خود موجبات یک دربی زیبا و پرگل را فراهم کردند اما حتما از این اشتباهات حتما درس گرفته اند تا در بازیهای آینده مرتکب چنین ریسک خطرناکی نشوند.
*احمد اسناوندی
نایب رییس انجمن فوتبال کارگران کشور