کرونا؛ اگر رعایت نکنیم این بار نوبت ماست / دکتر کتایون مصری روزنامه نگار

……. ۲۷۲ ،۲۵۴ ،۲۲۳ ،۲۱۲ ،۲۰۱ ،۱۹۲،۱۵۳ ،۱۷۴
هر روز آمار قربانیان ویروس کرونا را در کشورمان چک می کنیم، اما به دیدن اعدادی که سیر صعودی دارند،
عادت کرده ایم. دیگر شنیدن خبر فوت اقوام و خویشان فلان دوست و همکار، حساسیتی در ما ایجاد نمی
کند، انگار مسخ ویروسی شده ایم که خواسته و ناخواسته انتظارش را میکشیم. همین عادت بسیاری از ما را
واداشته که کرونا را مانند چندماه قبل، جدی نگیریم. خستگی روحی ناشی از شنیدن اخبار و آمار بیماران،
مارا وامیدارد تا با دست کم گرفتن او، به خود تنفس بدهیم. درحالی که کرونا همچنان میان ما جولان می
دهد و نمودار قربانیان ارتفاع بیشتری می گیرد.
قرنطینه شهرها در بسیاری از نقاط دنیا به سر آمده و سیاستمداران مسیرهای دیگری را برای مهار مبتلایان
یا حمایت از آنان یافته اند، انگلیس، ارتش را برای یاری پلیس این کشور فراخوانده، ایتالیا باتعویق پرداخت
مالیات و وام مسکن، به جبران خسارت مالی مردم می پردازد، ژاپن با اطلاع رسانی شفاف، یارانه می دهد،
آلمان، جریمه نقدی تجمعات بیش از دونفر را دنبال می کند، آمریکا به کسب وکارهای خُرد کمک هزینه می
دهد و سنگاپور و کره جنوبی تولید تجهیزات پزشکی و فراخوان جامعه مدنی را راهکارهای مواجهه با کرونا
می دانند.
اما ایران ماههاست میان دو استراتژی تسکین و حمایت از مردم یا مقایله و راههای قهری برای مهار کرونا،
بلاتکلیف مانده است. یک هفته را تعطیل اعلام می کند، با پایان تعطیلات و عدم بهبود وضعیت جامعه، دوباره
تصمیم به تعطیلی می گیرد، مدارس را می بندد ولی از اعلام آن ابا دارد، قیمت ماسک را در رسانه یک چیز
اعلام می کند که داروخانه ها از آن بی خبرند، قیمت داروهای تجویزی، سربه فلک می گذارد و مردم سرگردان
از این بیمارستان به آن داروخانه روانه اند. نبود سیاست های شفاف و درازمدت از یک طرف و فشار ناشی از
بارمالی این پاندمی بر دولت از سوی دیگر، مردم را به مرز بی تفاوتی رسانده است. حالتی که می تواند به رشد
تصاعدی شمار مبتالیان منجر شود.
در ایران ما، ریش و قیچی مهار کرونا دست ملت است، به نظر می رسد بخش عمده سیاست های بهداشتی حوزه سلامت و درمان به دیوار
خورده و چهره نگران  وزیر بهداشت، پشت ماسک نصفه نیمه اش گواهی می دهد که اگر مردم، خودشان
چاره ای نیابند، به زودی قربانیان کرونا از میان عزیزانشان خواهد بود.
بنابراین علاوه بر تلاش وزارت بهداشت استفاده از رسانه های مجازی و ظرفیت سازمانهای غیردولتی برای آگاهی بخشی و رعایت نکات ایمنی
الزامی است. هنوز شستن مکرر دستها، پوشیدن ماسک و رعایت فاصله اجتماعی و دوری از ازدهام مهمترین
راهکارهای نجات جامعه ماست. اگر رعایت نکنیم این بار خودمان قربانی خواهیم بود.