کشورهای عضو بریکس که هر کدام در نقطه‌ای از جهان ظرفیت بزرگی از همکاری‌ها را دارند و می‌توانند فضای جدیدی از همکاری را ایجاد کنند؛ کشورهایی مانند برزیل، آفریقای جنوبی، چین، هند و روسیه که هر کدامشان ظرفیت عظیمی در کنار هم قرار گرفته اند و می‌توانند مجموعه بزرگ‌تری شکل دهند.اولویت اول آنها همکاری‌های اقتصادی است اما در واقع همکاری‌های آنها جنبه سیاسی و غیره نیز دارد و عضویت در کنار آنها می‌تواند نقش آفرین باشد.
از سوی دیگر گروه بریکس برای آمریکا نگران کننده است هرچند که این کشور در ظاهر اعلام می‌کند که بریکس یک فرصت است، از آن جهت نگران کننده است که اساساً قدرت هژمون موجود از ظهور قدرت‌های جدید نگران هستند زیرا به هر حال یکی از قدرت‌ها و مجموعه‌ها می‌تواند موقعیت هژمونیک آمریکا را به خطر بیندازد.
در طول تاریخ روابط بین‌الملل وقتی قدرتی در موقعیت هژمون قرار می‌گیرد چه به طور طبیعی و چه در چهارچوب یک سیاست خارجی برنامه‌ریزی شده؛ سایر کشورها علیه قدرت هژمون متحد می شوند، زیرا قدرت هژمون می‌تواند دیدگاه‌های خود را به دیگر کشورها تحمیل کند. بنابراین کشورهای دیگر به صورت انفرادی،جمعی، موازنه قوای رسمی و غیر رسمی در مقابل قدرت هژمون متحد می‌شوند. به همین دلیل است که می‌بینیم آمریکا از رشد بریکس نگران است.
در همین ارتباط یکی از مزایای عضویت ایران در بریکس این است که کشورمان ارتباطات نزدیک‌تری با این گروه پیدا می کند. و در همین زمینه هرگونه رابطه‌ای با بریکس به افزایش توانمندی ایران می‌افزاید. بریکس گروهی است که به طور طبیعی و یا برنامه‌ریزی شده در مقابل قدرت هژمون قرار گرفته است و مجموعه‌ای از قدرت‌های نوظهور در مقابل قدرت هژمون. بنابراین جمهوری اسلامی ایران با ارتباط با بریکس به گروهی نزدیک می‌شود که با کشور ما در چالش قرار دارد.
به نظر می‌رسد ایران بخشی از قدرتی قرار می‌گیرد که در مقابل قدرت هژمون قرار می‌گیرد.
به هر روی کشورها به این دلیل در روابط بین‌الملل فعال هستند که یا برای خود امنیت، رفاه و یا پرستیژ و اعتبار کسب کنند، در این راستا نزدیک بودن به بریکس هر سه مقوله را برای ایران به همراه خواهد داشت یعنی جمهوری اسلامی ایران می تواند عضو یک کلوپ قدرت قرار گرفته است و چون کشورهای عضو بریکس در حال رشد هستند به لحاظ اقتصادی برای کشورمان اهمیت دارد.
منبع: فرهنگ ایرانیان
ثبت دیدگاه