مهران مهدویان کارگردان فیلم سینمایی «پروا» که پس از اکران در گروه هنر و تجربه به تازگی به صورت آنلاین عرضه شده درباره تجربه اکران و همچنین نمایش آنلاین این فیلم گفت: فیلم سینمایی «پروا» ۴ سال پیش ساخته شد و پس از ساخت آن با شیوع ویروس کرونا فرصتی برای اکران این فیلم فراهم نشد و همانطور که می‌دانید با بدتر شدن وضعیت اکران، امروز فقط فیلم‌های کمدی و آثاری که سینمای بدنه تعریف می‌شوند، امکان این را دارند که در اکران حضور موفقی داشته باشد و این وضعیت، شرایط را برای فیلم‌هایی که خارج از این چارچوب باشند سخت‌تر کرده و چرخه معیوب اکران در سینمای ایران باعث شد، نتوانیم تصمیمی غیر از اکران این فیلم در گروه هنر و تجربه بگیریم. این اتفاق برای فیلم قبلی‌ام که خودم آن را تهیه کرده بودم هم رخ داد و من نقش چندانی در انتخاب شرایط اکران آن نداشتم.
مهدویان در ادامه اظهار کرد: البته باید بگویم به دلیل شکل روایت و حال و هوای فیلم، گروه «هنر و تجربه» از فضای «پروا» دور نیست و نمایش آن به هر شکل برای من اتفاق خوشایندی بود.
این کارگردان درباره عرضه فیلمش در پلتفرم فیلم‌نت گفت: پخش «پروا» به صورت آنلاین نیز برای من اتفاقی جذاب و خوشحال‌کننده بود و در صحبتی که با تهیه‌کننده داشتم به نظر می‌رسد استقبال خوبی هم از این فیلم در بخش «سینمای دیگر» صورت گرفته و وقتی به نظرات مخاطبان در این پلتفرم رجوع کردم خوشبختانه بالای ۸۰ درصد نظرات مثبت بود. من فکر می‌کنم اتفاقا در نمایش آنلاین فرصت خوبی برای معرفی «پروا» وجود دارد و به واسطه بازیگران و قصه‌ای که این فیلم دارد، به مرور زمان مخاطبان خود را پیدا می‌کند ولی در کل از شرایط آگاه هستم و انتظار عجیب و غریبی از میزان مخاطبان ندارم.
مهدویان درباره تاثیر گذشت چهار سال از ساخت فیلم در برقراری ارتباط آن با مخاطب امروز سینما، گفت: به نظر من «پروا» همچنان فیلم زنده‌ای است و اتفاقا امروز در شرایط تلخ‌تری از گذشته هستیم و «پروا» هم فضای تلخی دارد. از طرفی این فیلم از مهاجرت غیرقانونی، وضعیت بد اقتصادی و شغل‌های کاذب می‌گوید و می‌دانیم که امروز این پدیده‌ها و اتفاقات تلخ نسبت به چهار سال قبل در جامعه‌مان پر رنگ‌تر شده‌اند و ما بیشتر از همیشه واژه مهاجرت را می‌شنویم.
وی افزود: میزان تلخی قصه «پروا» در نسبت با جامعه‌اش حتی یک گام عقب‌تر است و اگر بخواهم با توجه به وضعیت امروز این فیلم را دوباره بسازم باید در برخی جزئیات بازنگری کنم و اثر تلخ‌تری خلق کنم چرا که در این چند سال هر روز وضعیت تلخ‌تر شده است.
مهدویان درباره انتخاب شهر گرگان برای روایت قصه «پروا» گفت: این فیلم می‌توانست در هر شهری ساخته شود و به قصه لطمه‌ای وارد نمیشد اما قطعا انتخاب یک شهر مرزی برای آنچه که در این فیلم روایت می‌شود مناسب‌تر بود و گرگان به همین دلیل انتخاب شد؛ در یک شهر مرزی است که ما برخی مشاغل کاذب را می‌بینیم و پدیده‌هایی چون قاچاق سوخت و سیگار وجود دارد.
وی افزود: با وجود اینکه ما گرگان را برای روایت «پروا» انتخاب کردیم اما در فیلم اشاره چندانی به این شهر نداریم تا بتوانیم موضوع آن را به کل جامعه‌مان بسط دهیم.
این کارگردان درباره اطلاق برچسب سیاه‌نمایی به برخی فیلم‌های تلخ گفت: کلمه “سیاه‌نمایی” را نمی‌فهمم، به نظرم اساسا واژه‌ای بی‌معنا و اشتباه است. ما از واقعیت عکس می‌گیریم و آن را به مخاطب ارائه می‌دهیم و اگر سیاهی وجود دارد تقصیر ما نیست. به عنوان مثال بخش اعظمی از «پروا» تلاش‌های یک جوان برای پیدا کردن شغل و فراهم کردن شرایطی برای ازدواج را به تصویر می‌کشد و این واقعیتی است که در جامعه امروز ما وجود دارد و نمی‌توان به آن برچسب سیاه‌نمایی را الصاق کرد.
مهدویان در پایان اظهار کرد: علی‌رغم همه تلخی‌ها، سعی کردم در «پروا» فضای منعطفی ایجاد کنم. در این فیلم قصه یک عشق روایت می‌شود و عنصر عشق اشاره به امیدواری دارد. سعی من بر این بود که نشان دهم ما در هر شرایط سختی می‌توانیم امیدوار باشیم و برای رسیدن به هدفمان تلاش کنیم و امیدمان را از دست ندهیم.
ثبت دیدگاه