درک این‌که مشکل تغییرات اقلیمی برای کشوری به بزرگی هند چقدر دشوار و نیازمند چه مبارزه بی‌امانی می‌تواند باشد، دشوار است. یکی از راه‌های درک این مشکل می‌تواند این باشد که یک پهپاد را با یک باتری بسیار بزرگ از یک سر هند به سر دیگر پرواز دهید؛ و این کار را مثلا از پائیز ۲۰۲۲ از جنوب بنگلور یا همان سیلیکون‌ولی هند آغاز کرده و خیلی آهسته به سمت شمال پرواز کنید، تا درست قبل از انتخابات ملی که همین هفته آغاز شده، به هیمالیا برسید. در این حرکت، بی‌تردید شاهد کشوری در تشنج دائمی خواهید بود.
بلافاصله پس از برخاستن این پهپاد شاهد خانه‌های شیک و برج‌های درخشان نخبگان شرکت‌های فن‌آوری بنگلور خواهید بود که در جریان باران‌های موسمی سپتامبر ۲۰۲۲ زیر آب رفته‌اند. کمی اگر به سمت شمال بروید، در بازه زمانی چند ماه بعد از آن باران‌های موسمی، در مارس ۲۰۲۳ شاهد آتش‌سوزی‌های بی‌سابقه جنگل‌های ایالت کارناتاکا خواهید بود که چنان شدید بود که غلظت دود دیدن کمترین فاصله‌ای را تا چند روز غیرممکن کرده بود.
بعد به گرمای شدید تابستانی در آغاز آوریل ۲۰۲۳ در کلان‌شهر بمبئی خواهید رسید که در یک گردهمایی عمومی بزرگ باعث مرگ بیش از ۱۲ نفر شد- که البته بیشترشان هم زن بودند. در مرحله بعد هم غرق شدن بخش‌های زیادی از دهلی را در ماه ژوئیه در اثر سیل خواهید دید. این همان تابستانی است که در آن تمام بیمارستان‌های ایالت ۲۴۰ میلیون نفری اوتار پرادش مالامال از بی‌شمار بیماران گرمازده شده بود. آخر کار هم به کوه‌های هیمالیا خواهید رسید که بر خلاف همیشه قله‌های همیشه برف‌زده و سفیدش این بار خشک و خالی به انتظار بارش برف ایستاده
تاثیرات رویدادهای شدید اقلیمی و آب و هوایی در هند محدود به داخل مرزهای این کشور نمی‌شود. در واقع چنین اتفاقی می‌تواند یک نگرانی جهانی باشد. دلیلش هم این که وقتی هند به عنوان مثال صادرات دانه‌های گندم را به خاطر موج شدید گرمایی ممنوع می‌کند، یا به خاطر زیر آب رفتن بنگلور صادرات افتخارآمیز فن‌آوری اطلاعات خود به بازارهای آی‌تی دنیا را کاهش می‌دهد، زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان- که به ظاهر ارتباطی با هند ندارند- تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
هند پس از چین و آمریکا سومین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای جهان است. این کشور هم‌چنین سریع‌ترین رشد اقتصادی را در بین اقتصادهای بزرگ جهان دارد.
پس این موضوع که هند چگونه با تغییرات آب و هوایی برخورد خواهد کرد، می‌تواند منبع نگرانی همه دنیا باشد. اما با این حال مسایل اقلیمی و آب و هوا تنها در اعلامیه‌های انتخاباتی دو حزب اصلی هند حضوری نمایشی دارد و در کمال تعجب همه می‌دانند که در انتخابات شش هفته‌ای این کشور به عنوان یک موضوع اصلی مورد توجه زیادی قرار نخواهد گرفت. این دقیقا برخلاف اهمیت این موضوع در کشورهایی مانند استرالیا، بریتانیا و ایالات متحده و حتی کشورهای دیگر دنیاست- که در آنها انتخابات تا حد قابل توجهی می‌تواند مواضع و سیاست‌های آب و هوایی را تحت تاثیر قرار دهد.
دلیل این اتفاق این است که سیاست‌های اقلیمی در کشورهای در حال توسعه متفاوت به نظر می‌رسد. در واقع این موضوع قطعا انتخابات هند را به نوعی به جهات خاصی خواهد برد، ولی با این حال این اتفاق به روش‌هایی کاملا غیرقابل پیش‌بینی روی خواهد داد. بگذارید این‌گونه بگوییم که تأثیرات و تغییرات اقلیمی در هند هم به نوعی خواسته‌های رأی‌دهندگان را شکل می‌دهد، اما به جای این‌که این اتفاق در یک حوزه کاملاً تعریف‌شده روی دهد، در قالب نگرانی‌های مردمی در مورد معیشت و رفاه قرار می‌گیرد. به عنوان مثال آن را می‌توان در قالب درخواست‌های کشاورزانی که پس از سال‌ها خشکسالی درخواست معافیت از وام و تسهیلات آبیاری می‌کنند تحلیل کرد، یا در موضوع درخواست‌های خانواده‌های شهری برای کاهش قیمت برق هستند.
در حقیقت در این پرجمعیت‌ترین کشور جهان، یک شهروند معمولی دغدغه انتشار گازهای گلخانه‌ای ندارد. انتشار کربن سرانه این کشور هم نسبتاً پایین است و با متوسط ۱.۹ تن برای هر نفر حتی نیمی از میانگین جهانی نیز نمی‌شود که ۴.۷ تن برای هر نفر است.
این دوگانگی- انتشار پایین سرانه کربن و اقتصاد به سرعت در حال رشد- سیاست آب و هوایی هند را شکل می‌دهد. دولت نارندرا مودی هم در این میان هم به سوخت‌های فسیلی برای تقویت اقتصاد متکی است، و هم این‌که به استقرار سریع انرژی‌های تجدیدپذیر و البته تولید سبز داخلی برای ایجاد شغل فشار آورده است.
این الگوی سیاست اقلیمی باعث شده این کشور کمتر تغییرات اقلیمی را به عنوان یک مشکل ببیند- و همین هم به نوبه خود مشکلات را تشدید کرده است.
این موضوع- نادیده گرفتن تغییرات و بحران آب و هوایی- از این رو که حل این موضوع نیاز به همکاری جهانی دارد، برای شرکای تجاری و بازارهای جهانی کار را دشوار خواهد کرد.
این یک بعد اخلاقی هم دارد. تأثیرات آب و هوایی که امروز هند را تحت تأثیر قرار می دهد عمدتاً به دلیل انتشارات تاریخی کشورهای توسعه یافته است.
این در حالی است که تاب‌آوری جهانی باید در یک دنیای به هم پیوسته برای همه کشورها اولویت داشته باشد. از این نظر تأثیرات اقلیمی که پرجمعیت‌ترین کشور روی زمین را تحت تأثیر قرار می‌دهد فقط یک مسئله داخلی نیست و می‌تواند یک مسئله بین‌المللی به شمار آید.
منبع: شفقنا
ثبت دیدگاه