یحیی باید علی پروینی تصمیم بگیرد..!؟

پرسپولیس بعد از دوبازی خوب مقابل التعاون جلوی الدحیل که می توانست بازنده نباشد ، باخت تا مثل همیشه کاسه و کوزه ها بر سر یحیی شکسته شود.
از زمین و زمان و ارنج و غیرو ایراد گرفتند وآقایحیی شد مقصر اصلی !؟
در حالیکه اگرفیلم مسابقه رابازبینی کنیم ،در طول ٩٠دقیقه،بندرت توپ بدست حامد لک لمس شد(بجز پنالتی که آنهم نظاره گر بود)،در حالیکه دروازه الدحیل بارها تهدید شد و دروازه بان آنها محبور به واکنش شد.
معنای این حرف چیست؟
وقتی روی خط هجده قدم ،ضرورتی به پریدن شجاع نبود وًگیریم توپ در آن منطقه به مهاجم حریف می رسید،با تراکم دفاعی پرسپولیس ،چه کاری از او ساخته بود که خلیل زاده تن به خطای پنالتی داد؟
و نکته دیگر -اگر آل کثیر خودخواهی نمی کرد و پاس گوشه ششقدم را به بشار که در حالت ایده آل مقابل دروازه ایستاده بود ،پاس می داد ! آیا امروز این بحث ها و ایرادات مطرح بود؟
قصد دفاع کورکورانه از یحیی گل محمدی راندارم و معتقدم ایشان همراه باحمید مطهری (که حقیقتا یک تئوریسن و نابغه در مربیگری است)در استراتژی خود مرتکب اشتباه نشدند و برای اثبات ادعای خود دلایل فراوانی دارم . اما از آنجا که در هر شکستی دلایلی وجود دارد ،بنظرم علت شکست پرسپولیس راباید در قواره بازیکنان جستجو کرد .
قواره ای که علی پروین همواره بر آن تاکید داشت که پرسپولیس تیم بزرگی است و هربازیکنی نباید از روز اول در این تیم به سادگی فیکس شود.
شاید یکی از دلایلی که علی پروین ، علی پروین شد همین بود که باج به بازیکن نمی داد و برای پیراهن ارزش قایل بود.
سلطان تا زمانیکه متاثر از فرهنگ قالب برورزش مجبورشدکه او هم همرنگ جماعت وسیاسی شود(!)تا نسبت به بازیکنانش نیزمماشات کند , بزرگ مردی تکرار نشدنی بود .
بگذریم ! حرفم در مورد علی آقای پروین نیست، حرفم درمورد عملکرد او در دهه ۶٠-٧٠است که هنوز بعنوان سالهای تاریخی از آن یاد می شود!
در آن دوران ناصر محمدخانی که با ١۴ گل در بانکملی آقای گل تهران شده بود وهر تیمی، ولو خارجی ها، آرزوی داشتن چنین بازیکنی را داشتند.وقتی به پرسپولیس آمد و در همان بازی اول گل زد ، در بازی دوم نیمکت نشین شد! وقتی دراین باره که باعث تعجب همه بود،از علی پروین(مربی-بازیکن پرسپولیس) سوال کردند؟ جواب داد؛او باید بدانددر کدام تیم بازی می کند ونباید فکر کند با یک گل بهارشده..!
آری! پروین با چنین تصمیمی کاری کرد که ناصر محمدخانی تبدیل شد به مهاجمی تکرار نشدنی درفوتبال ایران و قاره کهن که قدر ومنزلت هرلحظه بازی کردن باپیراهن پرسپولیس را تا به امروز می داند!
همچنین بود شرایط حضور و بازی کردن بسیاری از بازیکنان بزرگ پرسپولیس که با گذشت چند دهه ،هنوز نام آنها بر سر زبا ن هاست.
آیا در مورد آل کثیر و پهلوان و تازه واردهای پرسپولیس چنین تاریخی تکرار شد؟
ای کاش یحیی با محدودیت هاییکه می دانم در بکارگیری بازیکن دارد. و یقین دارم نیمکتش خالیست( وتیمی هم که نیمکت قوی ندارد محکوم به شکست است) در این مورد کمی علی پروینی و مثل سلطان در دهه۶٠-٧٠ فکر می کرد.
اینگونه فکر کردن نه تنها بازگشت به گذشته نیست ،بلکه بلحاظ علمی مبتنی بر فلسفه و منطق مدیریت دانش است.
⚽️مجید سعیدی⚽️