در شرایطی که جنگ‌های اوکراین و غزه در کانون توجه قرار گرفته، طبیعی است که افزایش بودجه نظامی تبدیل به یک پدیده جهانی شده باشد- که خود این هم نشانه‌ای از آغاز روند ورود جهان به یک مسابقه تسلیحاتی جدید است.
مقامات امنیتی و کارشناسان نظامی بر این باورند که در پاسخ به چین که به تازگی هزینه‌های نظامی و همکاری‌های نظامی خود را با کرملین افزایش داده، ایالات متحده و متحدانش ممکن است نیاز داشته باشند بودجه دفاعی خود را به سطح بودجه زمان جنگ سرد برگردانند.
این امر می تواند تا ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشورهای غربی و متحدین ایالات متحده را مصرف کند. بلومبرگ اقتصادی در این زمینه تحلیل کرده که اگر ایالات متحده و سایر اعضای گروه هفت این کار را انجام دهند و در واقع بودجه دفاعی خود را تا ۴ درصد از تولید ناخالص خود بالا ببرند، این کشورها در دهه آینده با حدود ۱۰ تریلیون دلار هزینه اضافی روبرو خواهند شد- که اگر چه میتواند موهبتی برای شرکت‌های دفاعی به شمار آید، اما بی‌تردید تاثیر شدیدی بر امور مالی عمومی خواهد گذاشت.
نکته مهم این که در شرایطی که گفته می‌شد تحقق اهداف ناتو برای اختصاص ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی سالانه کشورهای عضو اتحادیه اروپا برای هزینه‌های نظامی میتواند بخش اعظم از سیاست ادغام بدهی اتحادیه اروپا پس از همه‌گیری کرونا را متوقف کند، بی‌تردید تاثیرات به مراتب بیشتری بر جای خواهد گذاشت.
در حقیقت دو برابر کردن آن هدف اولیه- اختصاص دو درصد از تولید ناخالص داخلی کشورهای اروپایی. برای مصارف نظامی و دفاعی- فشارهای مضاعفی را بر کشورهایی چون اسپانیا و ایتالیا وارد خواهد کرد که هنوز هم با کمبودهای بسیاری مواجه هستند. این در حالی است که کشورهای ضعیف‌تر بلوک با انتخاب‌های به مراتب دردناک‌تری چون استقراض بیشتر، کاهش بودجه یا افزایش مالیات مواجه خواهند شد.
آلمان در این زمینه یک نمونه مهم است: این کشور در حالی که با رکود اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند، قرار است ۷ میلیارد یورو نیز برای خرید دو ناوچه جدید نیروی دریایی و صدها خودروی زرهی خرج کند.
[در صورت پذیرش این رویکرد] یک سوال سیاسی مهم برای سال‌های آینده پیش خواهد آمد- که جهان در شرایطی که دوباره به سمت نظامی‌گری پیش رفته، چگونه تعهدات خود را با درآمدهای مالیاتی محدود و نیازهای رفاهی و بهداشتی رو به رشد تطبیق خواهد داد. در شرایطی که برای دهه آینده چشم‌انداز امنیتی دشواری ترسیم شده، به نظر می‌رسد که کشورهای بیشتری با چنین تصمیمات دشواری روبرو خواهند بود.
در حقیقت در دنیای امروز در میان نشانه‌هایی از پیشرفت که در مذاکرات جهانی در مورد غزه دیده می‌شود و فشارهای بین‌المللی برای دستیابی به توافق تشدید شده است؛ مسایل زیادی دنیا را به سوی یک رقابت تسلیحاتی تمام‌عیار هدایت می‌کنند.
منبع: شفقنا
ثبت دیدگاه