: وقتی سیاستگذاران امنیت ملی را در نظر می گیرند، ابتدا به توانایی های نظامی فکر می کنند: تسلیحات و مهمات یک کشور، وضعیت نیروهای مسلح، دفاع مرزی، نظارت و امنیت سایبری. با این حال، از سال 2020، استراتژی امنیت ملی ایالات متحده یک چرخش تجاری شدید پیدا کرده است.
وزیر امور خارجه آمریکا از همتایان چینی و هندی خواست تا از رئیسجمهورهای کشور خود بخواهند که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه را از آنچه «برنامههای وی برای استقرار تسلیحات هستهای در فضا» ادعا میشود، منصرف کنند.
گروهی از ناظران می گویند، تنها گزینه آمریکا جهت کاهش نفوذ و جاه طلبی های چین، تعریف ائتلاف های تازه از کشورهای آسیایی است که خواهان دوری کردن از پکن هستند، از منظر این گروه، تعریف پیمان هایی، چون پیمان آکوس و یا ارائه فن آوری های پیشرفته، گزینه هایی جذابی است که واشنگتن با توسل بدان ها قادر است منافع استراتژیک بلند مدت خود را تامین کند.
دیدار شی و بایدن در حاشیه نشست سانفراسیسکو، گمانه زنی ها در باب آینده روابط پکن و واشنگتن را افزایش داد؛ روابطی شکننده که به دلیل پاره ای از موضوعات چون مسئله تایوان روی تیغ قرار دارد. گروهی با اشاره به مخالفت خوانی ها داخلی در آمریکا، بایدن را بازنده این بازی می دانند و گروهی دیگر می گویند قضاوت در این باره زود است.
وانگ یی، وزیر امور خارجه چین گفت: نشست شی جینپینگ، رئیسجمهوری چین و جو بایدن، رئیسجمهوری آمریکا در سانفرانسیسکو، به نقطه عطفی در تاریخ روابط چین و آمریکا تبدیل خواهد شد.
هدف رهبران ارشد اقتصادی واشنگتن و پکن تقویت روابط از طریق افزایش ارتباطات سطح بالا است. به همین منظور، وزیر خزانهداری آمریکا سال آینده دوباره عازم چین خواهد شد.
برخی از نمایندگان کنگره آمریکا، چین را تهدیدی بزرگتر از روسیه برای ایالات متحده دانسته و قطع کمکهای ایالات متحده به اوکراین را خواستار شدند تا میزان کمکها به تایوان افزایش یابد.
رسانههای آمریکایی گزارش دادند، کاخ سفید برنامههایی را برای برگزاری دیداری بین روسای جمهور آمریکا و چین در ماه نوامبر در ایالت کالیفرنیا تدارک میبیند.
ایالات متحده در راستای کاهش وابستگی به چین، واردات از ویتنام و مکزیک را افزایش داد. چین نیز به نوبه خود، صادرات و سرمایهگذاری در کشورهای مذکور را افزایش میدهد.
یکی از شکستهای بزرگ شی این بود که تلاش بیشتری نکرد تا همسایگان چین را از پیوستن به یکدیگر برای کنترل پکن منصرف کند. قدرت رو به رشد چین طبیعتاً باعث نگرانی سایر کشورهای آسیایی میشد، اما اعلام علنی جاه طلبیهای جهانی چین، استفاده از «دیپلماسی گرگ جنگجو»، واکنش بیش از حد به کوچکترین کجرویها، و به کارگیری «تاکتیکهای سالامی» تهاجمی علیه تایوان و همچنین در دریای چین جنوبی، مشکل را به شدت بدتر کرده است.