جمهوری اسلامی ایران باید دیپلماسی خود را در خاورمیانه و نظام بین الملل تقویت کند تا انسجام ملی که بواسطه عملیات نظامی اش علیه اسرائیل ایجاد شده در سطح گسترده تری ادامه یافته و به این ترتیب متافع ملی به بهترین و کامل ترین شکل تامین شود.
اجلاس ریاض تدبیر دیپلماتیک کشورهای اسلامی است تا از این طریق بتوانند بر محافل بینالمللی فشار وارد کنند و نتانیاهو را از ادامه جنایات باز دارند.
سفر امروز ابراهیم رییسی رییسجمهوربه تاجیکستان را می توان نشانه «پایان دوره بیثباتی» در روابط دو کشور ارزیابی کرد «در این مرحله، دو کشور باید همکاری خود را در بخشهای امنیتی سیاسی، لجستیکی و ارتباطات و همینطور تجارت اقتصادی گسترش دهند.
به باور جامعه شناسان مطلع، مهاجرستیزیها نه برای جامعه ایران خوب است، نه مهاجران افغانستانی. از طرفی در افغانستان فضای خیلی منفی در این باره شکل گرفته است. چالشهایی که بین ایرانیها و افغانستانیها پیش میآید، با اغراقِ ده برابری در جامعه افغانستان پمپاژ میشود. یعنی یک گرایش منفی هم آنجا شکل گرفته که اصلاً به نفع امنیت ملی دو کشور نیست.
نشست مجمع عمومی و قطعنامه تصویب شده در آن فرصتی مهم و حیاتی برای جامعه جهانی و کشورهای حق طلب است تا جدیت و عزم خود را برای انجام اقدامات اساسی جهت تضمین حفاظت از غیرنظامیان و ارسال بلامانع کمکهای بشردوستانه به نوار غزه نشان دهند.
مشکلات حمله زمینی به غزه که شروع شده با توجه به حجم سنگین مخالفت های جهانی و واکنش گسترده افکار عمومی در جهان و منطقه و در داخل اسرائیل ،موقعیت متزلزل نتانیاهو ،بحران اسرائیل را گستردتره از قبل خواهد کرد.
کارنامه رژیم اسرائیل نشان می دهد در حالی که این رژیم عملا در هیچ سطحی برای ارکان سازمان ملل متحد و سایر نهادهای بین المللی و همینطور اعتراضات گسترده افکار عمومی جهانی احترامی قائل نیست اما همچنان ودر سطوح سیاسی ، نظامی ،مالی،و رسانه ای ازسوی دولت های آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان حمایت می شود.به نظر می رسد ریشه یاغی گری ها و جنایات بدون مرز اسرائیل را در همین حمایت ها بایستی جستجو کرد
نگرانی از تلفات گسترده و فرسایشی شدن جنگ موضوعی است که برای مقامات اسرائیل و حامیان غربی اش همچنان مجهول و ترسناک است .
آمریکا و غرب بابت حمایت بی قید و شرطشان از اسرائیل باید پاسخگوی افکار عمومی جهانی باشند.
در بعد میدانی و اطلاعاتی، کماکان بسیاری از ژنرالها و تحلیلگران مسائل استراتژیک در اراضی اشغالی معتقدند که تل آویو قدرت تسلط بر صحنه و آینده پژوهی آنچه در غزه و کرانه باختری می گذرد را از دست داده و کنشگری کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی جهت بسط دامنه نبرد ( از نبرد موشکی به نبرد زمینی) ، صرفا واکنشی از سر استیصال محسوب می شود.
در نظم جدید منطقه، خاورمیانه بینیاز از حضور بیگانگان است. هیچ دولتی ژاندارم دستنشانده نیست و امنیت جمعی با اتحاد دولتهای منطقه رقم خواهد خورد. کشورها تمامیت ارضی یکدیگر را تهدید نمیکنند و اسیر وسوسه زیادهخواهی نخواهند شد.