هر چند با رشد روزافزون رسانه های نوظهور و چالش آنها با رسانه های با قدمت بیشتر از جمله رسانه های مکتوب، از میزان تیراژ یا شمارگان روزنامه ها کاسته شده است اما روزنامه ها با قدرت تیتر یک و فتو تیتر یا همان تیتروعکس همچنان محل توجه مخاطبان واثرگذاری در فضای رسانه ای هستند.
ولی نصر، استاد ایرانی-آمریکایی دانشگاه جان هاپکینز و ماریا فانتاپیه، کارشناس برجسته خاورمیانه در مطلبی برای فارن افرز با اشاره به گشایش حداقلی میان ایران و عربستان، بهبود این روابط را «زمینهساز صلح در خاورمیانه» و «خروج بیدردسر آمریکا از منطقه» دانست.
در اثنای خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، ماه گذشته ترکیه پیشنهاد داد که مسئولیت اداره و امنیت فرودگاه بینالمللی کابل را برعهده بگیرد، چراکه ظاهراً آنکارا با به عهده گرفتن چنین نقشی و در نتیجه باقی ماندن به عنوان یک بازیگر کلیدی در افغانستان، سودهای زیادی عایدش خواهد شد.
ظاهرا اسرائیل روی دو مسیر موازی در حرکت است: اول، تحریک جامعه بین الملل بویژه واشنگتن برای پاسخ به ایران و دوم، زمینه سازی برای واکنش اسرائیل که سطح و مکان آن مشخص نیست. اما آیا می توان گفت واکنش آمریکا آماده و در نزدیکی اجرایی شدن است؟ یا اینکه تل آویو تنها به دنبال آن است تا ایالات متحده را به سمت یک اقدام بازدارنده سوق دهد؟ آمریکایی ها می دانند که ایران در مقابل چنین اقدامی ساکت نمی ماند و پاسخ آن حتمی است.
روابط هماهنگ و محکم عربستان و امارات که سابقاً برقرار بود، در حال از بین رفتن است. طیف وسیعی از واگرایی های سیاسی بین ریاض و ابوظبی در یک سال گذشته رخ نمود که طی هفته های گذشته به صورت شدیدتری پدیدار شد. لیست طولانی اختلافات شامل نگرش به جنگ یمن، آشتی با قطر پس از سه سال و نیم اختلاف، عادی سازی روابط با اسرائیل و توافقنامه ابراهام، مدیریت روابط با ترکیه، سهمیه تولید اوپک، استراتژی ایران و تجارت فرامرزی است.
منطقه خاورمیانه از چند دهه پیش محل درگیری بر سر نفوذ بین دولتهای متعددی بوده و پس از افزایش نفوذ ایران و ترکیه، اسرائیل و دولتهای حاشیه حلیج فارس تلاش میکنند در مقابل آنها بایستند.
در صورت حماقت رژیم صهیونیستی، علاوهبر تلافی سنگین و پشیمانکننده ایران علیه این رژیم، آمریکا و انگلیس هم شریک جرم تلقی میشوند و منافع آنها در منطقه نمیتواند و نباید از پاسخ سخت ایران در امان باشد.
اختلال در تأمین آب مدتهاست که این پتانسیل را دارد تا به یک کاتالیزور برای درگیری یا بی ثباتی در خاورمیانهی بی آب تبدیل شود. اما هرگز این خطر به اندازهی الان جدی نبوده است. بحران آب در نقاط دیگری نیز باعث ایجاد تنش شده است. بحران آب و برق در ایران به عراق نیز سرریز شده است.. بخشهای انرژی و آب ایران که تحت تحریم هستند به دلیل سوء مدیریت فرسوده و باعث ایجاد اعتراضاتی شدهاند. این موضوع پیامدهای منطقهای داشته است. در این راتباط باید اشاره کرد که عراق برای رفع بخش عمدهای از نیازهای برق و انرژی خود به ایران متکی است.
شاید تنها موردی که می توان درمورد افغانستان با اطمینان درموردش سخن گفت، این است که اگر یک توافق سیاسی فراگیر پیش از خروج کامل امریکا، بدست نیاید، شرایط وخیم فعلی مردم تشدید خواهد شد. طالبان تا وقتی غنی رئیس جمهور است تسلیم نخواهد شد، و غنی هم تا زمانی که طالبان به برگزاری انتخابات و قانون اساسی فعلی تن ندهد، تسلیم نخواهد شد. جنگ سالاران قومی در این بین به دنبال جلب حمایت برای مبارزه با طالبان و حفاظت از مردم شان خواهند بود. اگر هیچیک مصالحه نکنند، تکه تکه شدن کشور قریب الوقوع است.
دوستی روسیه و کره جنوبی تقریبا هم سن با روابط دیپلماتیک دو کشور است که در سال ۱۹۹۰ برقرار شد. به مدت سه دهه، این دوستی توانسته با موفقیت از تمام تغییرات سیاسی در سئول و مسکو عبور کند. تعجب برانگیزتر اینکه این همکاری عملی به ویژه با اتحاد نظامی نزدیک سئول با واشنگتن به مانعی برنخورده است.